“فرق السرعات جوا الدايرةبينك و ما بين كل الماشيين هو اللى هيقدر يضمنلك إن انتا تقابل ناس تانيين”

“إزاى تعرف مين سابق مين جوا الدايرة و مين فيها فطع أطول مشوار .. مش ممكن برضه اللى ف ضهرك يطلع سابقك و انت اللى حمار ؟؟”

“بعد اللى كل الناس شافوهإزاي مازالوا بِيعرفوا.. فرق لقطات الإعادةمن حالات الديچاڤو؟”

“الكوتشى اللى باش ..م اللف فى شوارعك ..يحرم عليه ..يبوس أرض غيرك ..و القلب القماش ..المكوى بعمايلك ..لساه معبق .. بريحة عبيرك ..و الواد اللى عاش ..طول عمره يحايلك ..و نفسه إسمه ..ييجى فى رسايلك ..و تبعتيله تطمنيه ..إن انتى عارفة ..إن أنتى ليه ..و إن أنتى قايمة و نايمة بيه ..وقت الشتا يتدفى بيكى ..ووقت الخطر تتحامى فيه ..وساعة أما بيقسى عليكى ..وساعة أما بتدعى عليه ..محدش فيكوا بيهداله بال ..وأول ما تصفى تفكى الريال ..و تروحى تجيبيله كوتشى بدال ..الكوتشى اللى باش ..”

“لو دامت فى إيد غيرك ..مكنتش وصلتلك ..حصلت لميت واحد ..زى أما حصلتلك ..علشان كدة بزعل ..لكن مبتأزمش ..و ساعات كتير بفرح .. لكن ما بتعَشّمش ..ف حاجات ما بتدوّمش ..الدنيا سوق كانتو ..مفيهوش حاجات زيرو ..و زبونه أنا و انتوا ..علشان مفيش غيره ..و انتا زبون عادى ..ف مفيش حاجات مخصوص ..و مفيش قميص واحد ..فى الدنيا مش ملبوس ..ميت مرة من قبلك ..كل اللى هيقابلك ..كان ماضى و اتسابلك ..حتى الصحاب و الصيت ..حتى الكلام الحلو ..كله كدة يا عبيط ..ماشى بنفس السلو ..نظرتها ليك حتى ..ساعة ما بصتلك ..لو دامت لعين غيرك ..مكنتش وصلتلك ..”

“مفيش احساس لحسن الحظ و لسوئه مبيعديش .. مفيش ولا طعم حاجة من اللى بتدوقه مسيره يعيش .. بحلوه و بمره كله بيتسخط لمفيشيا سبحان اللى بيعودنا ع الحاجة فننساها .. و بيخفف كاسات الناس بميه بدال ما يملاها .. عشان طعم اللى فيها يروح .. عشان طعم اللى فيها يجفيقولوا مجازا المجروح اذا خد ع الوجع .. بيخف .... تلف عليه سواقى الكون تدوب اللى فات ف الجاىفسبحانه لما قال منها جعلنا ( كل شئ حى )”

“يا خالق كل شئ ناقص .. كمالته معاكيا شايل م الحاجات حتة .. بنترجاكبحق المشهد الكاملو اسمك اللى أنا عرفتهتسيب اللى يكفينا و تكفينا بما سبتهما تحوجناش لجاى مجاشو ترضينا بما جبته”