“زهر خورید تا خوش زیید . مرگ رادوست دارید تا زنده مانید .”

“گر عشق نبودي و غم عشق نبودي چندين سخن نغز كه گفتي كه شنوديور باد نبودي كه سر زلف ربوديرخساره معشوق به عاشق كه نمودي”

“يك چند به تقليد گزيدم خود رانا ديده همي نام شنيدم خود رابا خود بودم ازين نديدم خود رااز خود به در آمدم بديدم خود را”

“ای برادران حقیقت ، همچنان از پوست برون آیید که مار بیرون آید و همچنان روید که مور رود . که آواز پای شما کس نشنود .”

“من آن بازم که صیادان عالم همه وقتی به من محتاج باشندشکار من سیه چشم آهوانندکه حکمت چون سرشک از دیده پاشندبه پیش مااز این الفاظ دورندبه نزد ما از این معنی تراشند”

“از کس چو سخن نمیپذیری آخر آگه نشوی تا بنمیری‌ آخر چندان بدوی از پی شهوت که مپرس یک گام به صدق برنگیری آخر”

“نفست چه کند چو بند نگشایندش با ره که شود که راه ننمایندش با نفس مکن ستیزه کاین نفس ترا فرمان نبرد تا که نفرمایندش”