“آزمودم عقل دورانديش را، بعد از اين ديوانه سازم خويش را”

“در غم ما روزها بی گاه شدروزها با سوزها همراه شد”

“خنک آن قماربازی که بباخت آنچه بودشبنماند هیچش الا هوس قمار دیگر”

“لم تزل الأقلية دائما هي التي تبدأ الحركات الإصلاحية العظيمة، إذ لم تبدأ قط أكثرية عملاً لهدف مجيد”

“اين پرده هاي گران را از برابر چهره ام برداريد،مگر بتوانم پيش از آنكه قطره هاي اشكم از نو يخ زنند،دمي اين دل را از آن غم جانكاهي كه آكنده اش دارد تهي كنم.”

“آدم بدون عشق نمي تواند زندگاني كند. اين را من مي دانم، اين را نه از كسي شنيده ام و نه در جايي ديده ام تا به يادم مانده باشد. اين را از وجود خودم، با وجود خودم، از عمري كه تباه كرده ام فهميده ام. نه ! آدم بدون عشق نمي تواند زندگاني كند”

“دوست مي دارم آناني را كه براي فرو شدن و فرا شدن نخست فراپشت ستارگان از پي دليل نميگردند، بل خويش را فداي زمين ميكنند تا زمين روزي از آن ابر انسان شود”