“با این مردمان ناکوک / خوبه که نیستی در فیسبوک”

“خورشید خانوم چارقد مشکی نمی خواسمثل شما با این سر و شکل و لباسکُپه ی نور ماه سبک تر از هواسخورشید خانوم رهاتر از من و شماسهر کی می خواد با کلاشیسر کلاس نقاشیپیرهن گلدار نکشیمخاطره ی یار نکشیمدرخت سرباز نکشیمبدتر از اون ساز نکشیمباید بدونه عاقبت دو بال پرواز می کشیمدرای این مدرسه رورنگی و دلباز می کشیمرو کاغذای بی صداساز می کشیم ، ساز می کشیم”

“مرا دریاب من خوبم . هنوزم آب میکوبمهنوزم شعر می ریسم . هنوزم باد می روبممرا دریاب در سرما . مرا دریاب تا فردامرا دریاب تا رفتن . مرا دریاب تا اینجامرا دریاب تا باور . مرا دریاب تا آخرمرا دریاب تا پارو . مرا دریاب تا بندرتو ای نایاب ای ناب. مرا دریاب دریابمنم بی نام . بی باممرا دریاب تا خواب”

“من در آیینه به خود می‌نگرممن در آیینه به خود می‌نگرم با وسواسهمچو گنگی که به یک گنگ دگر می‌نگرد. از نسیم نفس زرد غروب در پس پنجره‌ی خاطر من پرده‌ی سربی شک می‌لرزدروی لب‌های دو چشمم خاموش سایه‌ی زمزمه‌ای می‌ماسد:هیچ‌کس این همه با این تصویرنیست بیگانه که من...”

“ترجیح می دهم با کفشهایم در خیابان راه بروم و به خدا فکر کنم تا این که در مسجد بنشینم و به کفشهایم فکر کنم..”

“ترجیح میدهم با کفشهایم و در خیابان راه بروم و به خدا فکر کنم تا این که در مسجد بنشینم و به کفشهایم فکر کنم.”

“هیچ کاری بی معنی تر از این نیست که بخواهی برای کسی که برایش مهم نیستی از خودت بگویی”