عطار نیشابوری

“شیخی به زنی فاحشه گفتا مستیهر لحظه به دام دگری پا بستیگفت شیخا هر آنچه گویی هستمآیا تو چنان که می نمایی هستی”

“كوته نكنم زدامنت دست - ور خود بزني به تيغ تيزمبعد از تو ملاذ و ملجائي نيست - هم در تو گريزم از گريزم”