“ახალი განსაცდელი გვედგა კრიჭაში. შესაძლებელი იყო ჩვენის ცხოვრების ღონისძიება მიგვღებიყო, გამქრალიყო და ყველამ ერთად საჭიროდ ჩავთვალეთ ერთმანეთისთვის ხელი მიგვეცა და ერთმანეთისთვის მეზობლურად გაგვეძლებინებინა. ჯიბიდან ამოვიღეთ ყველამ, უკიდურესად გაქესატებულ ჯიბიდან, რაღაც საცოდავი ხუთ-ხუთი მანეთი და ასე ფულს საკმაოდ ბევრს მოვუყარეთ თავი. ასე დავადგინეთ, ასე ავიშენეთ ბანკი, რომელიც ორმოცის თუ სამოცის ათასის თუმნის ტრიალით ყველას მოგვიხერხებდა გაჭირვებაში ხელის გამართავს. ასე ვიმედოვნებით იმ საშინელის განსაცდელის აცილებას, რასაც მაშინ უშიშარნი სწორედ შევუშინდით.”