محمود طه

“حاول تصدقنى..الأمثلة كتيرة..واستنى م الدنيا..تِهْديك بتأشيرة..جواك حاجات صُغَيّرة.. حاول تِجَمَّعها..صدقنى هتلاقى..جواك حاجة كبيرة”

“حاجات كتير كات ماتعانيلما بدأتإني اعيشبس أنا دلوقتعايش و بـ الصّم في الدنياعلشان تتعاش”

“أي حاجة نفسي فيهابـ اشتهيها بـ اشتياقو بعد فترة من التعوّدتيجي فترة من الفراق”

“لما تحس بإنك واقع فى مشكلة ..وتلاقيك حاسس ان فى حاجة بتطمنك ..اعرف ان فى حد واقف جمبك ..إحتمال وارد يكون حد دعالك وقالك "ربنا معاك " :)”

“أنا كامل جدا من برّالكن كلنا جوانا كسور !”

“طب هي فين المشكلة ..انا نفسي مش قادر افرق..هو حلمه كان كبير ؟..واللا مقاس الدنيا ضيق؟!”

“أنا واقف فى طابور الدنياأنا مستنى رغيف م الفرْحومجرد ما اوصل للشباكيقفل دايماً.أضحك حتماًفالضحكة تغطى مكان الجرحوافضل كدا عايش بين طوابيرواستنى كتيرميت مرة أعيد فى الدور وعلشان ممكن يفتح مرةأنا كامل جدا من برالكن كلنا جوانا كسورانا دايماً واقف فى الأولمش ممكن أرضى بأخر الصفعلشان لو هفضل فى الأخرهفضل دايما مركون عالرفالناس كلها مليانة وشوشالناس كلها محتاجة رتوشدكان الدنيا بيرضيهمبشوية ضحك من المغشوشالناس كلها سايبة الصورةومركزة دايما فى البروازوبتقفل شبابيك الدنيامن شيش وازازراضيين بالوضع الغير ثابتعلى كرسى الدنيا الهزازالعيب مش فى الدنيا ياصاحبىكلنا دايما فاهمينها شمالالعمر مع الوقت بيجرىوالناس بتزود فى الأحمالفبقولك عيشالدنيادى يا تعيشها بكيفكيا تعاندك فجأة وهتعيشكو طريق العمر رايح مش جاىحلم حياتك لو كان يائسفيلم حياتك لو كان بائسهتعيشه ازاىأيامى الجاية أنا هغزلهاأنا مش هتأخر ولا ثانية..ولحد ما يجى ميعاد دورى..أنا واقف فى طابور الدنيا..”

“ساعات بقولانا بُكرة هفرحبعده هفرحبنشغل علطولوبسرحوبلاقى وشىبيبتسمببتسموبقول هعاندهنسى حُزنىبقلب جامدالاقى فجأةدنيا حلوةجوا لوحةبتترسم..منا لازم افرح”

“الحياة مشهد فى فيلم..كان يدوب عمره ساعات ..لو تضيع اللقطة منك ..مش هترجع للى فات..مهما كان نص السيناريو..مهما كانت البداية..لمّا يكمل مشهدك ..تبقى دى هى النهاية !”