سيد علي صالحي

“ديگر از اين همه سلام ضبط شده بر اداب لاجرم خسته ام بيا برويم/ ان سوي هر چه حرف و حديث امروز است هميشه سكوتي براي ارامش و فراموش ما باقيست/ ميتوانيم بدون تكلم خاطره اي حتي كامل شويم/ ميتوانيم دمي در برابر جهان به يك واژه ساده قناعت كنيم/ من حدس ميزنم از اواز ان همه سال و ماه هنوز بيت ساده اي از غربت گريه را به ياد اورم/ من خودم هستم بي خود اين اينه را روبروي خاطره نگير/هيچ اتفاق خاصي نيفتاده است/ تنها شبي هفت ساله خوابيدم و بامدادان هزار ساله برخاستم”