“و یکی از تقالاهای عکاسان پرتره، که به لحاظ حرفهای در برابر پرترههای آرمانی آدمهای مشهور حالتی پذیرا و حامیانه دارند، جستجو برای یافتن چهرههای واقعی است، چیزی که عموما در چهره آدمهای گمنام، فقرا، آدمهای مطرود، سالخوردهها، و دیوانهها میتوان جستجو کرد - آنهایی که نسبت به تجاوز دوربین بیاعتنا هستند (یا قدرتی برای اعتراض ندارند.)”