فرشته ساري
فرشته ساری متولد ۱۳۳۵- تهران . در رشته انفورماتیك (علوم كامپیوتر)تحصیل کرده و در رشته ادبیات روسی ادامه تحصیل داده است.
از آغاز دهه۶۰ به ادبیات روی آورده. نخستین كتاب او، یك مجموعه شعر به نام پژواك سكوت در اواخر سال ۱۳۶۵ منتشر شد و پس از آن چهار مجموعه شعر به نامهای: قابهای بی تمثال، شكلی در باد، جمهوری زمستان، روزها و نامه ها و ۶ رمان به نامهای: مروارید خاتون، جزیره نیلی، آرامگه عاشقان، میترا، عطر رازیانه، پریسا منتشر كرده است.
یك مجموعه داستان هم به نام چهره نگاری دنیا منتشر كرده است. علاوه بر این همه تعدادی كتاب برای كودكان و نوجوانان و گزیده اشعار بوریس پاسترناك را ترجمه كرده است.
فرشته ساری جایزه لیلیان هلمن- داشیل هامت را در سال ۱۳۷۷ و جایزه شعر پروین اعتصامی را برای مجموعه شعر روزها و نامه ها در سال ۱۳۸۳ به دست آورده است.
تعدادی از داستانهای كوتاه او به زبانهای كردی، انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی، لهستانی و هلندی ترجمه و در گزیده ها منتشر شده است. پاره ای از شعرهایش نیز به زبان های كردی، انگلیسی، آلمانی و هلندی ترجمه شده است.
“بايد كوچ كنم از اين اتاقو روح تابستاني ام رابراي موريانه هاي پاييز جا بگذارمبه زوديتابستاني دورتر از آخر زمانباز مي آيدبايد كوچ كنم از اين اتاقكه دل تابستاني ام رازرد مي كندو به جايي برومتا سمت زمان را پيدا كنمنه قبله نما دارم نه مهربا كدام عقربه و قرببه سوي سمت گمشده باز آيم؟در آن لحظه ي آفرينش گم شده امكه عالم همه آب بود و بي سومن جا مانده امتا از آسمانخراش اندوهبر آب هاي ازلپرت شومانگارجهان فراز شدفرود آمدازل قديم شدمن جا مانده امو عالم دوبارهسويي ندارد”