π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος

“Όταν, φιλαράκο μου, αποδεχόμαστε τον εαυτό μας, λυτρωνόμαστε. εάν υπάρχει μια ευκαιρία να νιώσεις καλύτερα, είναι εκείνη της συμφιλίωσης. Δεν έχει νόημα να μένεις στο πρόβλημα και να το κουβαλάς. Σημασία έχει να ζεις μαζί του. Δίχως οργή, αλλά κάνοντας ειρήνη.”

“Όλα τα προβλήματά μας έχουν ένα βαθύτερο νόημα και υπηρετούνε ένα ακατανόητο στη λογική μας σχέδιο.”

“Φτάνει που μου πήραν ό,τι είχα στη γη, να μου κλέψουν και τον ουρανό; Πάει πολύ. Δε τους χαραμίζω τη ζωή μου.”

“Η ζωή όμως δε φυλακίζεται. Όταν το επιχειρήσεις, τότε αυτή γυρνά πίσω χρόνια μετά να πάρει τα δανεικά της. Στο κλουβί, στην γυάλα, Θεό δεν συναντάς. Ο Θεός είναι Ζωή και Τον συναντάς μονάχα όταν ζεις.”

“Πολλές φορές δεν είναι εύκολο να βρίσκεσαι μπροστά στην ευθύνη των ονείρων σου. Όταν ειδικά ξέρεις πως για να τα πραγματοποιήσεις χρειάζεται να παλέψεις με τον ίδιο σου τον εαυτό και τους χειρότερους φόβους σου.”

“Τις περισσότερες φορές στο βάθος των πραγμάτων πιστεύουμε στο Θεό που κατασκευάζουν οι βαθύτερες ανάγκες μας. Εμείς Τον πλάθουμε. Με υλικά από τα υπόγεια της βαθύτερης καρδιάς μας.”

“Παλιά η τέχνη όλων εκείνων που θέλουν να ελέγχουν τους ανθρώπους μέσω των ενοχών. Να μην ζουν αυτοί και να μην αφήνουν και τους άλλους να χαρούν τη ζωή.”

“Το να ζεις είναι η μεγαλύτερη τέχνη πάνω στη γη. Η τέχνη της ύπαρξης… μονάχα ζώντας μαθαίνεις να ζεις.”