“هرگز گمان نمیبردم واژههایی که در نوجوانی، در کتابی قدیمی از نویسندهای یونانی خوانده بودم چنین ژرف، در زیستن و نوشتن، برای من معنا شوند: خوشا آن کس که جهان را در دقایق مرگبار آن زیستاز مقدمه کتاب امید بازیافته: سینمای آندری تارکوفسکی”