آزاده طاهايي / Azadeh Tahaei

“آدم‌ها می‌آیندزندگی می‌کنندمی‌میرندو می‌روندامافاجعه‌ی زندگی توآن هنگام آغاز می‌شودکه آدمی می‌ميردامانمی‌رودمی‌ماندو نبودنش در بودن توچنان ته ‌نشین می‌شودکه تو می‌میری در حالی که زنده­‌ایو او زنده می‌شود در حالی که مرده استاز مزار که بازگشتیقبرستان را به خانه نیاور”