“ما مثل بچّهاي هستيم که پدرش دست او را گرفته است تا به جايي ببرد و در طول مسير از بازاري عبور مي کنند. بچّه جلب ويترين مغازهها ميشود و دست پدر را رها ميکند و در بازار گم مي شود و وقتي متوجّه ميشود که ديگر پدر را نميبيند. گمان ميکند پدرش گم شده است؛ در حالي که در واقع خودش گم شده است انبیإ و اوليإ پدران خلقند و دست خلايق را ميگيرند تا آنها را به سلامت از بازار دنيا عبور دهند. غالبِ خلايق جلب متاعهاي دنيا شدهاند و دست پدر را رها کرده و در بازار دنيا گم شدهاند. امام زمــــان(ع) گـم و غایب نشده است؛ ما گـم و محجـــوب گشتهايم”