Cahit Külebi

“DostBir gece habersiz bize gel Merdivenler gıcırdamasın Öyle yorgunum ki hiç sorma Sen halimden anlarsın Sabahlara kadar oturup konuşalım Kimse duymasın Mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarımız Dokunarak uçalım. insanlardan buz gibi soğudum, işte yalnız sen varsın Öyle halsizim ki hiç sorma Anlarsın.”

“RüzgarŞimdi bir rüzgar geçti buradanKoştum ama yetişemedim,Nerelerde gezmiş tozmuşÖğrenemedim.Besbelli denizden çıkıpKıyılar boyunca gitmiştir,Tuz kokusu, katran kokusu, ter kokusuYüreğini allak bullak etmiştir.Sonra başlamış tırmanmaya dağlara doğruBulutları koyun gibi gütmüştür,Okşayıp otları yaylalardaBüyütmüştür.Köylere de uğradıysa eğerIslak, karanlık odalarda beşik sallanmıştır,Güneş altında çalışanlaraİmdat eylemiştir.Sonra başlayıp alçalmaya ovalara doğru,Haşhaş tarlalarında eflatun, pembe, beyaz,Kıraçlarda mavi dikenler..Toz toprak gözlerine gitmiştir.Şehirlere uğramış ki yanımdan geçti,Haşhaş çiçeğine benzer kızlar görmüştür,Bir gülüş, bir tel saç, allık pudraAlıp gitmiştir.Şimdi bir rüzgar geçti buradanKoştum ama yetişemedim,Soraydım söylerdi herhaldeSoramadım.”