Coen Simon

“We treden de wereld tegemoet zoals we een schilderij zien, of een muziekstuk horen. We nemen onmiddellijk een vorm waar, een vorm die noodzakelijk een andere uitsluit, en door deze vorm verschijnt dan dat wat we realiteit noemen.”

“...we kunnen niet buiten ons eigen willen treden. Dat kun je niet willen.”

“Want wat is contact tussen mensen, tussen de mens en de wereld, tussen hem en zijn tijd, anders dan een substituut voor het contact dat geen vragen onbeantwoord laat? Dit boek gaat over de aard van dat verlangen. Over de voorstellingen die in plaats komen van wat we willen omarmen, maar wat we niet kunnen omarmen. En zo komt ook dit boek, net als ieder ander boek, in plaats van wat ik eigenlijk wilde zeggen, maar waar de woorden niet voor zijn.”