گراناز موسوی / Granaz Moussavi

“پشت پنجره‌ام كلاغي است اخمش مي‌كنم جيغ مي‌كشم نگاه مي‌كند نمي‌رودبيش از اين به من نمي‌رسد غروب زمستان و كلاغي كه عاشق من است”