Milovan Vitezović
Milovan Vitezović (Serbian Cyrillic: Милован Витезовић) is a Serbian writer, professor and screenwriter. He writes poetry, novels, essays, reviews, aphorisms, and movie and TV scripts. He has published more than forty books in over one hundred and fifty editions, and his works are represented in over fifty anthologies of Serbian and international poetry, stories for children, aphorism, fantasy, and television drama. His probably most famous works are his novels, such as Lajanje na zvezde and others, which became a part of regular curriculum in Serbian schools.
.........................................
Milovan Vitezović je srpski pisac, profesor i scenarista. Piše pesme, romane, eseje, kritike, aforizme, filmska i tv scenarija. Objavio je više od četrdeset knjiga u preko sto pedeset izdanja; zastupljen je u preko pedeset antologija srpske i svetske poezije, proze, književnosti za decu, aforizama, fantastike i televizijskih drama.
Školovao se u Tubiću, Kosjeriću, Užicu i Beogradu; diplomirao je na Filološkom fakultetu, odsek Opšta književnost, i na Fakultetu dramskih umetnosti, odsek Dramaturgija. Član je Udruženja književnika Srbije i srpskog PEN centra. Na Fakultetu umetnosti, u zvanju vanrednog profesora od 2001. godine predaje Filmski i TV scenario.
“Razumem ja to, da Beograd mora da stigne evropske prestonice. Ali, ne može se nikada vek preskakati godinom. Ne može se pet godina stavljati uz pet vekova. Moraju tu proći decenije. Najmanje možemo vekove određivati spratovima. Žurba je veliki saveznik kajanja. Ne smemo dozvoliti da naši graditelji mrze svoj grad. Baš zato što ide iza drugih gradova, Beograd ne sme da ponavlja njihove greške. Mora se prostor prvo navići na čoveka. Ne može se, tek tako, izaći na ledinu i podići tek tako deo grada. Ako pristanem na haos, haos će zavladati mnome.”
“Ljubav je kao supa, prve kašike su suviše vrele, a poslednje suviše hladne.”