Olav Aukrust

“Eg er min eigen fiendsmann,eg blandar sjølv min matmed eiter, og el og nørerog hatar mitt eige hat.Eg ynskjer, eg gret med tåre,det inkje eg gråte kann:er vorten min eigen fåre,min eigen fiendsmann.”

“Soli fjella, glein og glatt,fjell står att og stengjer …Alt er tagna. Ned kjem nattpå breie, svarte vengjer,då vaknar dulde strengjer.Og Sátan kjem med all sin her,og Himmelørn og Herrens vêr,og angest-orm,og eld og storm,og lògen stri’r som villast,og det er natt som stillast.”