Oscar Wilde

“I don't see anybody here to-night whom one could possibly call a serious purpose.”

“One is not always happy when one is good; but one is always good when one is happy.”

“Before Turner there was no fog in London.”

“Niagara ... is the first disappointment in the married life of many Americans who spend their honeymoon there.”

“nothing is worth doing except what the world says is impossible.”

“But you will tell me this is an inartistic age, and we are an inartistic people, and the artist suffers much in this nineteenth century of ours. Of course he does. I, of all men, am not going to deny that. But remember that there has never been an artistic age, or an artistic people since the beginning of the world. The artist has always been, and will always be, an exquisite exception.”

“Those who find beautiful meanings in beautiful things are the cultivated. For these there is hope.”

“Neither at things, nor at people should one look. Only in mirrors should one look, for mirrors do but show us masks.”

“Romance lives by repetition, and repetition converts an appetite into an art. Besides, each time that one loves is the only time one has ever loved. Difference of object does not alter singleness of passion. It merely intensifies it. We can have in life but one great experience at best, and the secret of life is to reproduce that experience as often as possible”

“A pesar de todo, cada hombre mata lo que ama, Para cada uno, oigan esto, Algunos lo hacen con una mirada amarga, Algunos con una palabra adulatoria, El cobarde lo hace con un beso, ¡El hombre valiente con una espada!”

“Disobedience, in the eyes of anyone who has read history, is a man's original virtue.”

“More than half of modern culture depends on what one shouldn’t read.”

“this woman is a genius in the day time and a beauty at night”

“Nie istnieje coś takiego, jak dobry wpływ, panie Gray. Każdy wpływ jest niemoralny - niemoralny z naukowego punktu widzenia.- Dlaczego?- Kiedy bowiem się na kogoś wpływa, daje mu się własną duszę. Taki człowiek nie ma już własnych myśli, nie płoną w nim jego własne namiętności. Własne cnoty nie są już dla niego realne. Także jego grzechy, jeśli w ogóle jest coś takiego, są zapożyczone. Staje się echem muzyki kogoś innego, aktorem odgrywającym rolę, która nie została dla niego napisana. Celem życia człowieka jest rozwijanie samego siebie. Doskonałe poznanie własnej natury - oto po co tu jesteśmy. W dzisiejszych czasach ludzie boją się samych siebie. Zapomnieli o najwyższym obowiązku, obowiązku, jaki każdy z nas ma wobec samego siebie. Oczywiście są miłosierni. Karmią głodnych i odziewają żebraków. Ale ich własne dusze są nagie i głodne. Nasza rasa utraciła całą odwagę. Może zresztą nie mieliśmy jej nigdy. Lęk przed społeczeństwem, które jest fundamentem moralności, i lęk przed Bogiem, który jest tajemnicą religii - one nami rządzą. A jednak (...) uważam, że gdyby choć jeden człowiek przeżył swe życie w pełni, nadał formę każdemu uczuciu, wyraził każdą myśl, zrealizował każde marzenie, uważam, że świat otrzymałby tak świeży impuls radości, że wyzbylibyśmy się wszystkich naszych średniowiecznych ułomności i powrócili do helleńskiego ideału - a może nawet do czegoś jeszcze doskonalszego i bogatszego niż ten ideał. Niestety, nawet najodważniejszy z nas boi się samego siebie. Tragicznym przedłużeniem okaleczeń, jakim poddają się dzicy, są szpecące nasze życie wyrzeczenia, które dodatkowo ściągają na nas karę. Każdy impuls, który usiłujemy w sobie zdusić, rozplenia się w naszym umyśle i zatruwa nas. Ciało, grzesząc, oczyszcza się poprzez działanie. Wtedy nie pozostaje nic, poza wspomnieniem przyjemności czy luksusem, jakim jest żal. Jedynym sposobem przezwyciężenia pokus jest uleganie im. Zacznij się opierać, a twa dusza rozchoruje się z tęsknoty za tym, czego sobie odmówiła, z pragnienia tego, co jej potworne prawa uczyniły potwornym i bezprawnym. Ktoś powiedział, że wielkie wydarzenia tego świata zachodzą w umyśle. W umyśle też - i tylko w nim - pojawiają się największe grzechy tego świata.”

“Być dobrym, to znaczy być w harmonii z samym sobą. Dysonans to w tym przypadku przymus pozostania w harmonii z innymi.”

“Kiedy jesteśmy szczęśliwi, zawsze jesteśmy dobrzy, ale kiedy jesteśmy dobrzy, nie zawsze jesteśmy szczęśliwi.”

“Kiedy tak siedzieliśmy obok siebie, ujrzałem w jej oczach coś, czego nigdy wcześniej nie widziałem. Moje usta zbliżyły się do jej ust. Zaczęliśmy się całować. Nie potrafię wam opisać, co wtedy czułem Zdawało mi się, jakby całe moje życie zawęziło się do jednej doskonałej chwili, wypełnionej radością w barwie róż.”

“Kobiety bronią się, atakując, a atakują, ustępując nagle w najmniej spodziewanym momencie.”

“nasza przyszłość będzie taka sama jak przeszłość i grzech, popełniony kiedyś raz, ze wstrętem, będziemy powtarzać po wielokroć - już z przyjemnością.”

“W duszy jest zwierzęcość, a ciało miewa chwile uduchowienia. Zmysły mogą uszlachetnić,a intelekt stać się źródłem zepsucia. Któż może stwierdzić, gdzie się kończy bodziec fizyczny, a zaczyna psychiczny impuls.”

“Kiedy się zakochamy, zawsze najpierw oszukujemy siebie, a na koniec nieodmiennie zwodzimy innych. To właśnie świat nazywa romansem.”

“Wierność! (...) Jest w niej pragnienie posiadania. Wiele rzeczy wyrzucilibyśmy, gdyby nie obawa, że inni mogą ją podnieść.”

“Ludzie, którzy kochają tylko jeden raz w życiu są płytcy. To, co nazywają lojalnością i wiernością, ja nazywam bezwładem przyzwyczajeniem albo brakiem wyobraźni. Wierność jest w życiu emocjonalnym tym samym, czym spójność w życiu intelektu - przyznaniem się do porażki.”

“Ja nigdy nie rozmawiam podczas utworu - przynajmniej podczas dobrego utworu. Kiedy słyszy się złą muzykę, zagłuszenie jej rozmową staje się niemal obowiązkiem.”

“Dziś większość ludzi umiera na postępujący zdrowy rozsądek, a kiedy jest już zbyt późno na leczenie, odkrywają, że jedyną rzeczą, której się nigdy nie żałuje, są własne błędy.”

“Zniosę brutalną siłę, ale brutalny rozsądek jest absolutnie nie do zniesienia. Posługiwanie się nim jest nie fair. To cios poniżej intelektu”

“A we wszystkich romansach najgorsze jest to, że człowiek wychodzi z nich pozbawiony wszelkiego romantyzmu.”

“bardziej lubię ludzi niż zasady, a ponad wszystko lubię ludzi bez żadnych zasad.”

“wartość idei w żaden sposób nie zależy od szczerości tego, kto ją głosi. Wprost przeciwnie; istnieje duże prawdopodobieństwo, że im bardziej jest nieszczery, tym bardziej stanowi ona czysty wytwór jego intelektu, nieskażony jego osobistymi potrzebami, pragnieniami czy przesądami.”

“Sumienie i tchórzostwo to to samo. Sumienie to po prostu nazwa firmowa. Nic więcej.”

“I can now recreate life in a way that was hidden from me, before.'A dream of form in days of thought:”

“Death is the only thing that ever terrifies me. I hate it.”

“The well bred contradict other people. the wise contradict themselves.”

“Aber gerade die bestehenden Verhältnisse sind es, die bekämpft werden; und jeder Entwurf, der sich den bestehenden Verhältnissen anpasst, ist falsch und töricht. Die Verhältnisse werden abgeschafft werden, und die Natur des Menschen wird sich verändern. Man weiß über die menschliche Natur nur das eine mit Sicherheit, dass sie sich verändert. Veränderlichkeit ist die einzige EIgenschaft, über die wir wirklich etwas vorauszusagen vermögen. Die Systeme, die scheitern, sind jene die auf der Beständigkeit der menschlichen Natur aufbauen und nicht auf ihrem Wachstum und ihrer Entwicklung.”

“Die Kunst ist die intensivste Form des Individualismus, die die Welt kennt. Ich bin versucht zu sagen, dass sie die einzige wirkliche Form des Individualismus ist, die die Welt je kannte." [...] Der Künstler aber kann allein, ohne Rücksicht auf seine Mitmenschen, ohne ihr Dazwischentreten, etwas Schönes gestalten; und wenn er nicht einzig zu seiner eigenen Freude arbeitet, ist er überhaupt kein Künstler. [...] Ein wirklicher Künstler glaubt an sich, weil er ganz und gar er selbst ist. [...] Ein echter Künstler kümmert sich nicht um das Publikum. Es exisitiert nicht für ihn. [...] Jede Autorität ist gleichermaßen ein Übel. [...] Mit der Zukunft allein haben wir uns auseinander zusetzen. Denn die Vergangenheit ist, was der Mensch nicht hätte sein dürfen. Die Gegenwart ist, was der Mensch nicht sein sollte. Die Zukunft ist, was die Künstler sind.”

“I threw the pearl of my soul into a cup of wine. I went down the primrose path to the sound of flutes. I lived on honeycomb.”

“you met me, flattered me, and taught me to be vain of my good looks. One day you introduced me to a friend of yours, who explained to me the wonder of youth, and you finished a portrait of me that revealed to me the wonder of beauty. In a mad moment that, even now, I don't know whether I regret or not, I made a wish, perhaps you would call it a prayer… .”

“In art, don't you see, there is no first person.”

“There is something terribly morbid in the modern sympathy with pain. One should sympathise with the colour, the beauty, the joy of life. The less said about life's sores the better.”

“I don’t regret for a single moment having lived for pleasure. I did it to the full, as one should do everything that one does. There was no pleasure I did not experience.”

“Morality does not help me. I am a born antinomian. I am one of those who are made for exceptions, not for laws. But while I see that there is nothing wrong in what one does, I see that there is something wrong in what one becomes. It is well to have learned that.”

“I fancy that the true explanation is this: It often happens that the real tragedies of life occur in such an inartistic manner that they hurt us by their crude violence, their absolute incoherence, their absurd want of meaning, their entire lack of style. They affect us just as vulgarity affects us. They give us an impression of sheer brute force, and we revolt against that. Sometimes, however, a tragedy that possesses artistic elements of beauty crosses our lives. If these elements of beauty are real, the whole thing simply appeals to our sense of dramatic effect. Suddenly we find that we are no longer the actors, but the spectators of the play. Or rather we are both. We watch ourselves, and the mere wonder of the spectacle enthralls us. In the present case, what is it that has really happened? Some one has killed herself for love of you. I wish that I had ever had such an experience. It would have made me in love with love for the rest of my life. The people who have adored me—there have not been very many, but there have been some—have always insisted on living on, long after I had ceased to care for them, or they to care for me. They have become stout and tedious, and when I meet them, they go in at once for reminiscences. That awful memory of woman! What a fearful thing it is! And what an utter intellectual stagnation it reveals! One should absorb the colour of life, but one should never remember its details. Details are always vulgar.”

“I remember your saying once that there is a fatality about good resolutions—that they are always made too late. Mine certainly were.”

“True friends stab you in the front”

“Here are two chairs; let us sit down and see the smart people go by.”

“Cecily is the sweetest, dearest, prettiest girl in the whole world. And I don't care twopence about social possibilities.”

“When I am in trouble, eating is the only thing that consoles me. Indeed, when I am in really great trouble, as any one who knows me intimately will tell you, I refuse everything except food and drink. At the present moment I am eating muffins because I am unhappy. Besides, I am particularly fond of muffins.”

“I would merely beg you not to be too much bowed down by grief. What seem to us bitter trails are often blessings in disguise.”

“Miss Prim says that all good looks are a snare.' 'They are a snare that every sensible man would like to be caught in.' 'Oh, I don't think I would care to catch a sensible man. I shouldn't know what to talk to him about.”

“I keep a diary in order to enter the wonderful secrets of my life. If I didn't write them down, I should probably forget all about them.' 'Memory, my dear Cecily, is the diary that we all carry about with us.”