Pelin Onay

“Seni değil, sendeki bozguna uğramış orduyu sevdim. Bir halk ayaklansa belki onu da severdim, bir ip dolansa boynuma celladın korkmasını, bozuk bir plağın takılıp kalmasını... Su katılmasını rakıya,trenin raya başkaldırmasını da severdim belki; tutundum boşluğuna! Seni değil, ellerimin arasında kayboluşunu sevdim”