Thomas Stearns Eliot photo

Thomas Stearns Eliot

Thomas Stearns Eliot was a poet, dramatist and literary critic. He received the Nobel Prize in Literature in 1948 "for his outstanding, pioneer contribution to present-day poetry." He wrote the poems The Love Song of J. Alfred Prufrock, The Waste Land, The Hollow Men, Ash Wednesday, and Four Quartets; the plays Murder in the Cathedral and The Cocktail Party; and the essay Tradition and the Individual Talent. Eliot was born an American, moved to the United Kingdom in 1914 (at the age of 25), and became a British subject in 1927 at the age of 39.

See also http://en.wikipedia.org/wiki/T.S._Eliot


“April is the cruellest month, breedingLilacs out of the dead land, mixingMemory and desire, stirringDull roots with spring rain.Winter kept us warm, coveringEarth in forgetful snow, feedingA little life with dried tubers.Summer surprised us.”
Thomas Stearns Eliot
Read more
“Aprile è il mese più crudele, generalillà da terra morta, confondendomemoria e desiderio, risvegliandole radici sopite con la pioggia della primavera.”
Thomas Stearns Eliot
Read more
“At the first turning of the second stairI turned and saw belowThe same shape twisted on the banisterUnder the vapour in the fetid airStruggling with the devil of the stairs who wearsThe deceitful face of hope and of despair”
Thomas Stearns Eliot
Read more
“Skoro nie mam nadziei, bym jeszcze powróciłSkoro nie mam nadzieiSkoro nie mam nadziei, bym wróciłDo pożądania zalet innych ludziNie usiłuję walczyć o te sprawy(Po cóż ma stary orzeł rozpościerać skrzydła?)Po cóż bym opłakiwałMiniona chwałę zwykłego królestwa?Skoro nie mam nadziei, abym jeszcze zaznałNiepewnej chwały określonej chwiliSkoro nie sądzęSkoro wiem, że nie zaznamPrawdziwej mocy, która przemijaSkoro nie mogę pićSkąd piją kwiaty drzew i źródła rzek, bo nic tam już nie maSkoro wiem, że czas jest zawsze czasem,A miejsce zawsze i jedynie miejscem,A co się dzieje, to się dzieje tylko jeden razI tylko w jednym miejscu,Cieszę się, że jest tak jak jestWyrzekam się uwielbianej twarzyI wyrzekam się głosuSkoro nie mogę mieć nadziei, bym jeszcze powróciłRaduję się, że mam coś stworzyćCo sprawiałoby radośćI modlę się do Boga o litość nad namiI modlę się, bym mógł zapomniećO sprawach, które ważę w sobie zbyt przytomnie,Zbytnio roztrząsamSkoro nie mam nadziei, bym jeszcze powróciłNiech mówią za mnie te słowaBo co się stało, już się nie stanieNiech sąd nad nami nie będzie zbyt srogiSkoro już skrzydła nie niosą mnie w przestrzeń,Tylko z wysiłkiem biją powietrzeTeraz już próżne, doszczętnie jałowe,Próżniejsze i bardziej jałowe niż wola,Ucz nas jak troszczyć się i jak nie troszczyćUcz nas cichości.Módl się z nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszejMódl się za nami teraz i w godzinę śmierci naszej.”
Thomas Stearns Eliot
Read more
“When war is not just it is subsequently justified; so it becomes many things. In reality, an unjust war is merely piracy. It consists of piracy, ego and, more than anything, money.War is our century's prostitution.”
Thomas Stearns Eliot
Read more