“لو سمحت افندمرايح فين رايح هناكايوا هناك فينهناك اللى كدهولاهناك ابعد من كده معرفش رايح فينبس كل اللى اعرفهإنى عايز ابعد بعيدابعد من هنا فى كل شىء”

“عايز استقيلمن الناسمن الحياةمن كل حاجة فيها اناوانا مش موجود من الاساس عايز استقيلمن دماغىمن احساسىوقفل عليهم بالقفل والمفتاحوارمى المفتاحبعيدفى ابعد مكانبعيد عنالزحمةوالدوشةوالخنقة بعيد عن ناس مابتقدرش الاحساسبعيد عن بكرابكل تفاصيلها بعيد عن الذكرى بكل آلامهاعايزاستقيل من كانياماكان من حب قديم كان من فشل بيطاردنى فى كل مكان من احياء اموات اصبحوا فى تعداد الذكرياتمن نفسى اللى انتهت من قبل الاوانمن حلم اصبح محال”

“لما تكون شىء بلا معنىفى ده معناه انك حتكون ملطشه للجميعكل اللى رايح واللى جى حيجرح فيك”

“وجودك لاشىء غيابك لاشىء الاتنين بيقوله انك مش هنا الاتنين بيقولوه ابعد اكتر من كده”

“وحشتني الكلام في الهيافة ..والضحك من غير سبب ..وحشتني البجاحة ..وقلت الادب ..راحت فين الايام ..لما كنا بنحكي ..كل الفضايح ..للي جاي و اللي رايح ..ونسهر و نشرب من غير تعب ..عايز الصراحة ..هيا الضحكة اه ..بقت بتطلع بالعافيه ..بس لما بتطلع ..ببتقي صافيه ..ضحكة تحسها ..مكتومة من سنين ..اختفي الاحساس ..اللي بين البينين ..اه بقينا بنضحك ..كل فين و فين ..بس ضحكة من القلب ..بتهز الدنيا ..”

“كل الليالى شتالما الدموع تكترو العمر مستكتر يعدلك الكفةبردان و ليه رايح بالبرد تتدفىده انت الجراح لازمتكليه منها بتقربإنت اللى راح أزمتكو العمر متغربده الدمع ملّ العينطب اقولك اسأل مينو انت اللى بتجرب”