“اگر آنکه رفت خاطره اش را می برد.....فرهاد سنگ نمی سفت...... مجنون آشفته نمی خفت........ حافظ شعر نمی گفت”

“خاطره اش را می بُردفرهاد سنگ نمی سُفت!مجنون آشفته نمی خُفت!حافظ شعر نمی گفت!”

“هزار سال عمر لاک پشت درون لاک تاريکش به يک لحظه پرواز پروانه نمی ارزد که با تمام کوتاهی در خاطرات جنگل سبز جاودانه می ماند”

“!تنهایی، بی تو نبودن نبود!تنهایی، با خود نبودن بود”

“فکر می کردم آدم ها همان طور که آمده اند، می روند. نمی دانستم که نمی روند. می مانند. اثرشان می ماند حتی اگر همه چیزشان را هم با خودشان بردارند و بروند”

“من نمی خندم اگر بادکنک می ترکد”

“فریاد نمی زنمنزدیک تر می آیمتا صدایم را بشنوی”