“Άλλος πέφτει στο ποτάμι με τους κροκόδειλους, άλλος στο ηφαίστειο* τι είναι άραγε καλύτερο, να καείς στη φλόγα ή να σβήσεις στην άμμο;”

“Η λειτουργία μιας βιβλιοθήκης είναι να δίνει στο κοινό με τον ταχύτερο και οικονομικότερο τρόπο πληροφορία, έμπνευση και ψυχαγωγία. Εάν μπορούν να επιτευχθούν με έναν καλύτερο μέσο από το βιβλίο, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί.”

“Όταν μπορούμε να βάζουμε στο μυαλό μας ρωτήματα, τα ρωτήματα κάνουν μόνα τους τη δουλειά τους. Πάνε ως εκεί που δεν μπορούν να προχωρήσουν οι απαντήσεις. Να, αυτό είναι το κέρδος που έχουμε από τα ρωτήματα. Μας κάνουν να περπατάμε, ενώ με τις απαντήσεις στεκόμαστε.”

“(γιατί το να ζεις δίχως να περιμένεις μες στην ομίχλη ένα ξυράφι στο λαιμό σου είναι στ'αλήθεια η πιο μεγάλη συμφορά)”

“Ο κόσμος της γυναίκας είναι γαλατόδασος• πέρα απ’ αυτόν απλώνεται άνυδρος χερσότοπος με στείρες σαύρες και θίνες. Στο ξέφωτο του δάσους, κάτω από μαστόμορφους καρπούς, στέκει το απόμακρό του τέμενος. Έξω από την είσοδο πρέπει να σταθείς και να βγάλεις τα παπούτσια, να νιφτείς, και καθώς περνάς τη χαμηλή πόρτα να σκύψεις. Εκεί, μόλις μπεις στο μισοσκόταδο και στην υγρασία της ζεστής πέτρας, βασιλεύει μια μυρωδιά• είναι τα λόγια τους που καίνε σαν θυμίαμα στις γωνιές κι όλος ο ναός μοσχοβολά. Είτε πρόκειται για βαθύκολπες Δαρδανίδες είτε για μεσόκοπες γυναίκες της Αθήνας με βαθύ ντεκολτέ και ιδρωμένο στήθος, ο κόσμος τους είναι ο ίδιος.”

“Ποιος φτάνει στο μέλλον; Ο τάπητας που σε οδηγεί σ' αυτό είναι από καθρέφτη, κι όποιος τρέχει πάνω του ή γλιστράει στη γυαλάδα του και πέφτει ή ξεχνιέται χαζεύοντας το είδωλό του, μπερδεύεται και χάνεται.”