“اي پرنده‌ي شيرينبه من نخند نگاهت را مگيراكنون هماني هستم كه تو مي‌خواستي مفلوج دلتنگ بي‌رنگ.”

“نگاهت رنج عظیمی است، وقتی بیادم می‌آورد که چه چیزهای فراوانی را هنوز به تو نگفته‌ام”

“اه اي زندگي منم كه با همه پوچي از تو سرشارم”

“آشفتگي من از اين نيست که تو به من دروغ گفته اي، از اين آشفته ام که ديگر نميتوانم تو را باور کنم. ”

“نمی‌توان به لبخندی قانع بودنمی‌شود موهایت را دیدو به باد حسودی نکردگونه‌هایت را دیدو به گناه نیاندیشیدو نمی‌شود به تو رسیدکه پاهایت نوجوانندو دیوارهایت بلند...«من گرگ خیالبافی هستم»”

“آن كه مي گويد دوستت مي دارم،خنياگر غمگيني ست،كه آوازش را از دست داده است. اي كاش عشق را،زبان سخن بود.هزار كاكلي شاد در چشمان توست؛هزار قناري خاموش ،در گلوي من.عشق را، اي كاشزبان سخن بود.آن كه مي گويد دوستت مي دارم،دل اندهگين شبي ست،كه مهتابش را مي جويد.اي كاش عشق را،زبان سخن بود.هزار آفتاب خندان در خرام توست؛هزار ستاره ي گريان،در تمناي من.عشق را،اي كاش، زبان سخن بود”