“Ακόμη δε συνάντησα κανέναν που να αγαπούσε την αρετή περισσότερο από την ηδονή.”

“Ο μυθιστοριογράφος σου δίνει να δεις από την κλειδαρότρυπα αυτά που δεν μπορείς να δεις διαφορετικά.”

“Ενώ τείνεις να αντιμετωπίζεις την κάθε μέρα σου σαν ακόμη μια μέρα προβλέψιμη, όμοια με τις ατέλειωτες άλλες όμοιες μέρες, έρχεται μια μέρα που θα σου αλλάξει όλη σου τη ζωή.[...] Ποτέ δε φαντάζεσαι πότε από το προβλέψιμο θα εκτιναχθεί το απρόβλεπτο, τί θα ανατρέψει τη μονοτονία των αριθμών.”

“Να είχα, λέει, μιαν αγάπη σαν αλάνα... Να κυλιόμουνα μέσα της, να ‘κανα τούμπες, να ‘πλωνα την αρίδα μου να λιαζόμουνα... Να ‘ρχόντανε τα όνειρά μου σαν τις κάργιες να φτεροκοπούν πάνω από το κεφάλι μου. Βαρέθηκα να χώνω τη ρημάδα την ψυχή μου στα ντουλάπια και να της κρεμώ αρωματικά σακουλάκια να μην τη φάει ο σκόρος. Βαρέθηκα να περπατώ με την πλάτη κολλημένη στα ντουβάρια, γιατί νιώθω γύρω μου το θόρυβο από τα μαχαίρια που ακονίζονται. Είναι πολύ, ρε σεις, αυτό που ονειρεύτηκα; Μιαν αγάπη λέω, σαν αλάνα. Ν’ απλώσω την αρίδα μου να λιαστώ.”

“Η ζωή σου δε δέχεται να τη βάζεις σε δεύτερη μοίρα να την αγνοείς, να τη χρησιμοποιείς για κάτι άλλο που δεν είναι ακριβώς ζωή, καταλήγει παρωδία και καρικατούρα μια τέτοια μετάθεση.”

“Αγκάστηκα να σωπάσω για λίγο, για να ξαναβρώ τη φωνή μου και να συνέλθω από τα λόγια της που με είχαν ξαναγυρίσει στην κατάσταση του νηπίου, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από την ανάγκη για αδιάκοπη γαλούχηση”