“Ήξερες να δίνεσαι,αγάπη μου.Δινόσουνα ολάκερη και δεν κράταγες για τον εαυτό σου παρά μόνο την έγνοια αν ολάκερη έχεις δοθεί...”

“Πολλές φορές δεν είναι εύκολο να βρίσκεσαι μπροστά στην ευθύνη των ονείρων σου. Όταν ειδικά ξέρεις πως για να τα πραγματοποιήσεις χρειάζεται να παλέψεις με τον ίδιο σου τον εαυτό και τους χειρότερους φόβους σου.”

“Αν η Αμερική μπορεί να αυξήσει τη χρηματοδότηση για τις βιβλιοθήκες και τους βιβλιοθηκονόμους, δεν μπορώ παρά να πιστεύω ότι η Αμερική έχει βρει ένα σημαντικό τρόπο να ανοικοδομηθεί.”

“Η ζωή σου δε δέχεται να τη βάζεις σε δεύτερη μοίρα να την αγνοείς, να τη χρησιμοποιείς για κάτι άλλο που δεν είναι ακριβώς ζωή, καταλήγει παρωδία και καρικατούρα μια τέτοια μετάθεση.”

“Αν έχεις ένα κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται.”

“Τα υπόλοιπα δεν είχαν σημασία, γιατί ήξερε πως όσο πιο μακριά πηγαίνει κανείς όταν γράφει τόσο πιο μόνος μένει. Και στο τέλος μαθαίνει ότι είναι καλύτερα έτσι και ότι οφείλει να υπερασπίσει αυτή τη μοναξιά: το να μιλάει κανείς για λογοτεχνία είναι χάσιμο χρόνου και αν είναι μόνος είναι πολύ καλύτερα, γιατί έτσι πρέπει να δουλεύει και γιατί ο χρόνος για να δουλέψει είνα κάθε στιγμή και λιγότερος και αν κανείς τον χαραμίζει νιώθει πως διαπράττει ένα αμάρτημα για το οποίο δεν υπάρχει συγχώρεση.”