“زندگی رسم خوشایندی است زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ پرشی دارد اندازه عشق زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یادمن و تو برود زندگی جذبه دستی است که می چیند زندگی نوبر انجیر سیاه در دهان گس تابستان است زندگی بعد درخت است به چشم حشرهزندگی تجربه شب پره در تاریکی است زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد زندگی سوت قطاری است که درخواب پلی می پیچد زندگی دیدن یک باغچه از شیشه مسدود هواپیماست خبر رفتن موشک به فضا لمس تنهایی ماه فکر بوییدن گل در کره ای دیگر زندگی شستن یک بشقاب است زندگی یافتن سکه دهشاهی در جوی خیابان است زندگی مجذور اینه است زندگی گل به توان ابدیت زندگی ضرب زمین در ضربان دل ما زندگی هندسه ساده و یکسان نفسهاست”
“زندگی شستن یک بشقاب است”
“زندگی در اعماق امن است اما زیبا نیست ماهی هایی که در اعماق زندگی میکنند صید نمیشوند اما طلوع آفتاب را هم نمیبینند کشتیها را نمیبینند حالا اسبی زیبا پا به دریامیگذارد او را نیز نخواهند دید بله، زندگی در اعماق غمانگیز است”
“برای مردم غمگین زندگی در شهر آسانتر است .در شهر شخص می تواند صد سال زندگی کند بدون آنکه متوجه شودمرده وخیلی وقت پیش تبدیل به خاک شده است...”
“اگر هر کسی در هر کجا فقط زندگی میکرد و میگذاشت دیگران هم زندگی کنند خدا در هر لحظه ای حاضر میبود در هر دانه خردل در قطعات ابری که لحظه ای هستند و لحظه ای دیگر میروند.خدا همانجا بود و اما مردم اعتقاد داشتند باید همچنان بگردند چون پذیرفتن اینکه زندگی فقط یک ایمان است بسیار ساده به نظر میرسید.”
“آنچه در زندگی تحمل نا پذیز است بودن نیست بلکه خود بودن است.”