“يا بنتى شوية الميه دول يرووا العطش للعطشان...لو فكرتي دايما إنك لازم تملي الكباية لآخرها بعد شوية مش حتتروي من كباية وحتدورى على قزازة وبعدها حتعوزى حنفية مفتوحة على طول...مفيش آخر للشعور ده...الميه اللى فى الكباية دى كفاية”

“الميه اللى فى الكباية دى كفاية”

“ماتبصش على نص الكباية الفاضى و لا حتى المليان دور على شوية ميه كمان عشان تملاها”

“يعنى حد يهاجم بالنيابة عن الناس اللى مش فاضية.. الناس اللى أكل العيش هو اللى بياكلها.. الناس اللى بتجرى طول اليوم عشان القوت وبس يا عمر.. زيى وزيك كده.. مفيش أحلام ولا طموحات, يادوبك يحط دماغه على المخدة عشان يصحى تانى يوم يشتغل زى الحمار فى الساقية.. بس مايمنعش يقرأ الجرنال باليل, يسمعله كلمتين حلوين يطروا قلبه شوية.. حبة شتيمة فى كام وزير على كام مسئول, وشوية أخبار ممثلين على كام صورة بت سلبوتة, وحادثتين دعارة بالتفصيل الممل.. تبقى كده الوجبة كملت ومعاها عيش وسلطة طحينة كمان.. حد يزعق عشانه و يهلل أكنه بيجيب حقه.. حد يريحه.. يديله حقنة البنج عشان همومه تعدى, وفى الوقت نفسه شوية ديمقراطية, على حقوق انسان, على معارضة مستقلة, فى بلد حرة وشعب حر.. لازم البنى ادم يهدى برضه.. يحس بأمل فى بكره.. يحس ان فى تغيير.. طب انت عارف نص الناس ان ماكانش تلات ترباعهم عايزين التغيير عشان يكسروا الملل.. يغيروا الوشوش.. يشوفوا سحنة جديدة.. لو جيت قلت لحد فيهم قضيتك ايه؟ مش هيلاقى حاجة يقولها.. الجرايد فكرتله وزعقت بالنيابة عنه وصرخت فى الللى كابس على نفسه.. شربته سيجارة معمرة وأكلة تقيلة يشخر بعدها طول الليل.. يشخر للسنة الجاية كمان..”

“بقالى سنة بالتمام و الكمال مش قادرة أقرأ!! و رغم ان فضولى للمعرفة ما انتهاش, بالعكس لكن "السلام" اللى كنت مطمئنة دايما انى حا لاقيه فى القراية, ما عدتش قادرة أبحث عنه فيها, و مش عارفة هل السبب فى ان الصيغة دى اللى ربما تكون بتحولك الى متأمل صرف لم تعد قابلة للاستمرار, و لو بحكم المرحلة دى من العمر؟ أم ان السبب فى الحرمان الطويل, العريق, من الدفء الانسانى الكافى لبعث الاطمئنان و القوة فى القلب, ليجترىء على مصاعب رحلة الكشف و التمرد... انه جف خلاص و ما عادش قادر يقتات على فتات قديمة, معظمها كان - فى الواقع - أوهام اتحطمت, كأن قدرتى على الاستمرار بعد الصدمات, كانت هى القدرة على تجديد الوهم! ... كنت دايما باعزى نفسى بالظن بانى أخطأت السبيل لمقصدى, و أواصل البحث محملة بنفس الأوهام غير منقوصة, عن الجمال فى بشر غير اللى عرفتهم, و فى النهاية, لما باتطلع داخلى مش لاقية غير مقبرة جماعية.”

“البلد دى مش بلدنا يا طه. دى بلد اللى معه فلوس.”