“Είμαστε εξαιρετικά ανώτεροι και υποχωρητικοί στα προβλήματα όταν δε μας τσούζουν προσωπικά”
“Μες στα κεφάλια μας γίνεται πόλεμος, πόλεμος που τον κερδίσαμε. Πόλεμος που τον χάσαμε. Το χειρότερο είδος πολέμου. Πόλεμος που φυλακίζει τα όνειρα και τα ονειρεύεται σαν να ήταν δικά του. Πόλεμος που μας κατάντησε να λατρεύουμε τους κατακτητές μας και να νιώθουμε αποτροπιασμό για τον εαυτό μας. Είμαστε αιχμάλωτοι πολέμου. Τα όνειρά μας είναι ευνουχισμένα. Δεν ανήκουμε πουθενά. Αρμενίζουμε δίχως άγκυρες σε φουρτουνιασμένα πέλαγα. Μπορεί να μη μας αφήσουν να φτάσουμε ποτέ στη στεριά. Οι θλίψεις μας δε θα είναι ποτέ αρκετά θλιβερές. Οι χαρές μας δε θα είναι ποτέ αρκετά χαρούμενες. Τα όνειρά μας δε θα είναι ποτέ αρκετά μεγάλα. Κι οι ζωές μας δε θα είναι ποτέ αρκετά σημαντικές για να μετράνε.”
“«Κοσμοπολίτες της καρδιάς, είμαστε πολίτες των χωρών όλων, πατρίδα μας είναι ολόκληρος ο κόσμος και οι άνθρωποι παντού είναι αδέλφια μας· η γη είναι η κοινή κληρονομιά των θνητών, και το ανθρώπινο γένος θα ευτυχήσει, όταν δεν θα υπάρχουν πια ούτε σύνορα ούτε τείχη».”
“Ίσως η σεξουαλική επαφή να είναι και η καίρια δοκιμή. Αν καταφέρουμε να ζήσουμε χωρίς αυτήν όλο ευσπλαχνία γι' αυτούς που αγαπάμε κι όλο συμπάθεια γι' αυτούς που έχουμε προδώσει, τότε δε χρειάζεται ν' ανησυχούμε για το καλό και το κακό που συνυπάρχουν μέσα μας. Όμως αν αφήσουμε και μας κυριαρχήσει η ζήλεια, η δυσπυστία, η σκληρότητα, η εκδικητικότητα και η ανταπόδοση, τότε έχουμε αποτύχει και το λάθος μας θα 'ναι αυτή η ίδια η αποτυχία μας, ακόμα κι αν είμαστε τα θύματα και όχι οι θύτες. Η αρετή δεν αποτελεί δικαιολογία...”
“Όταν θυμώνουμε με τους άλλους, θυμώνουμε με μια πλευρά του εαυτού μας. Με αυτό που δεν θέλουμε να είμαστε. (Γιάντες)”
“Ο εγωισμός και η νηπιότητα του εγωισμού παραλογίζουν τη νόηση του εγωιστή, όταν εισβάλλουν πιεστικές κάποιες ανάγκες. Το -δυστυχώς συνηθέστατο- συναίσθημα ότι η γη γυρίζει γύρω από μας, και γύρω από τον δικό μας Νόμο, μας κάνει άδικους και παρανοϊκά ανόητους.”