“Μ' αρέσει το καλοκαίρι που αναβάλλει το τέλος του. Μόνο στην Ελλάδα το βρίσκεις.”
“Το μεγαλυτερο φταιξιμο βρισκεται στην ταση του ανθρωπου να συντονιζεται με το θορυβο που ηχει ολογυρα του,αντι να προτιμησει την ομορφη σιωπη που βρισκεται βαθια μεσα του.”
“Ξημέρωσε κι απλώθηκε να λύσειτα μάγια του το φως πάνω στο στάριπου πάλλονταν. Κατάλαβα τη ρήση:ο χρόνος είχε σβήσει το λυχνάριτου μέλλοντος. Και ρίχνοντας το ζάριμιας μοίρας που την είχα λησμονήσειθυμήθηκα το μόνο που γνωρίζω:φεύγω μακριά θα πει απλώς γυρίζω.”
“Δεν υπάρχει άλλη πολιτισμένη δραστηριότητα του ανθρώπινου είδους στην οποία το αρσενικό να μπορει να υποδεικνύει τι θέλει και η γυναίκα να το ακολουθεί τυφλά, όλο εμπιστοσύνη και σιγουριά. Το αργεντίνικο τάνγκο είναι το μοναδικό συμβόλαιο που δεν μπορεί να σπάσει.”
“«Ε κακομοίρη άνθρωπε», είπε δυνατά, «μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά. Ας ανασκουμπωθούμε εμείς που το ξέρουμε, ας σύρουμε μπορεί να μας ακούσουν!»”
“Πώς μπορεί να βρει κανείς το δρόμο του στη ζωή, αν αγνοεί το παρελθόν του;”