“Μ' αρέσει το καλοκαίρι που αναβάλλει το τέλος του. Μόνο στην Ελλάδα το βρίσκεις.”

“Τον αγαπούσε όπως αγαπάμε κάποιον που δεν μπορούμε να συγχωρέσουμε”

“Αυτό ήταν το μεγάλο κατόρθωμα της ανθρωπότητας, οι ελεύθερες σχέσεις, ο σεβασμός της προσωπικότητας, η ισότητα των δύο φύλων, το έλεγαν όλα τα περιοδικά, το βροντοφώναζαν οι πανεπιστημιάκες αναλύσεις, το υποστήριζαν οι διαδηλωτές στους δρόμους, το πρότειναν τα τραγούδια, το έβλεπαν στις ταινίες, το έγραφαν στα βιβλία, να του γυρίζεις την πλάτη, να της γυρίζεις την πλάτη, να έχεις πάντα μια δουλειά το πρωί.”

“Υπάρχει μόνο ένα νησί για τον καθένα, πρέπει να το βρει, να μείνει εκεί.”

“Οι Έλληνες ήξεραν να ντρέπονται μέχρι τον Ιούλιο του 1971, το είχαν μάθει από μικροί, το ήξεραν πριν γεννηθούν, είχαν γεννηθεί ντροπαλοί, αμήχανοι, ξενυχτισμένοι, καπνιστές, τραυματισμένοι, αθώοι, νευρικοί, ανήσυχοι, πληγωμένοι.”

“Το μεγαλυτερο φταιξιμο βρισκεται στην ταση του ανθρωπου να συντονιζεται με το θορυβο που ηχει ολογυρα του,αντι να προτιμησει την ομορφη σιωπη που βρισκεται βαθια μεσα του.”

“Ξημέρωσε κι απλώθηκε να λύσειτα μάγια του το φως πάνω στο στάριπου πάλλονταν. Κατάλαβα τη ρήση:ο χρόνος είχε σβήσει το λυχνάριτου μέλλοντος. Και ρίχνοντας το ζάριμιας μοίρας που την είχα λησμονήσειθυμήθηκα το μόνο που γνωρίζω:φεύγω μακριά θα πει απλώς γυρίζω.”