“زندگی شاید افروختن سیگاری باشد،در فاصله رخوتناک دو هم آغشی”

“هی فلانی! زندگی شاید همین باشد؟یک فریب ساده و کوچکآن هم از دست عزیزی که تو دنیا راجز برای او و جز با او نمی خواهی.من گمانم زندگی باید همین باشد.”

“وقتی که در زدیم از روی سردر خانه خروس انگار پارس کرد. این دیگر اذان نبود اگر پارس هم نبود. یا شاید اذان همیشه باید این جور باشد، بجنباند. در هر حال ما از جایمان جستیم.”

“تو نیستیاین باران بی‌هوده می‌باردما خیس نخواهیم شد ...بی‌هوده این رودخانه بزرگموج برمی‌دارد و می‌درخشدما بر ساحل آن نخواهیم نشست ...جاده‌ها که امتداد می‌یابندبی‌هوده خود را خسته می‌کنندما با هم در آن‌ها راه نخواهیم رفت ...دلتنگی‌ها، غریبی‌ها هم بی‌هوده استما از هم خیلی فاصله داریمنخواهیم گریست ...بی‌هوده تو را دوست دارم ...بی‌هوده زندگی می‌کنماین زندگی را قسمت نخواهیم کرد ...”

“زندگی در اعماق امن است اما زیبا نیست ماهی هایی که در اعماق زندگی می‌کنند صید نمی‌شوند اما طلوع آفتاب را هم نمی‌بینند کشتی‌ها را نمی‌بینند حالا اسبی زیبا پا به دریامی‌گذارد او را نیز نخواهند دید بله، زندگی در اعماق غم‌انگیز است”

“اسلام منطقی تر و جدی تر از آن است که به آنچه در زندگی بی ثمر است و بر روی اذهان بی اثر، در آخرت پاداش دهد و عملی که نه برای خلق خدمتی باشد و نه برای خود، اصلاحی، ثواب داشته باشد.”