“تو ماه رابيش‌تر از همه دوست مي‌داشتيو حالاماه هر شبتو را به ياد من مي‌‌آورد.مي‌خواهم فراموشت كنماما اين ماهبا هيچ دستمالياز پنجره‌ها پاك نمي‌شود”

“تو ماه رابیشتر از همه دوست می داشتیو حالاماه هر شبتو را به یاد من می آوردمی خواهم فراموشت کنماما این ماهبا هیچ دستمالیاز پنجره ها پاک نمی شود”

“تو نیستی اما من برایت چای می ریزم دیروز همنبودی که برایت بلیط سینما گرفتم دوست داری بخند دوست داری گریه کن و یا دوست داری مثل آینه مبهوت باش مبهوت من و دنیای کوچکم دیگر چه فرق می کند باشی یا نباشی من با تو زندگی می کنم”

“بدهکار هیچ کس نیستمجز همین ماهکه از پشت میله ها می گذردکه می توانستاز اینجا نگذرد وجایی دیگرمثلا در وسط دریایی خیال انگیزبچسبد به شیشه کابین یک تاجر پولداربدهکار هیچ کس نیستمجز همین ماهکه تو را به یادم می آورد.”

“من یک مهاجرماز رویایی به رویاییگاه از قطب جنوب سر در می‏آورمگاه از دریای کارائیب.گاه سفیدمگاه، سیاهبا زردها چای می‏خورمبا سرخ‏ها چپق می‏کشممن در همه جا زندگی می‏کنمسرزمین منبه پای غازهای وحشی چسبیده است”

“ماه از پنجره کوچیدبهار از درختگوزن از قصهو شعری که می گفتمدیگر ادامه نیافتهمه چیز تمام شدسوار قطار شدی و رفتیحالا بایددر شهری دور باشیدر قلب من چکار می کنی!؟”

“مانده‌امچگونه تو را فراموش كنماگر تو را فراموش كنمبايدسال‌هايي را نيز كه با تو بوده‌امفراموش كنمدريا را فراموش كنمو كافه‌هاي غروب راباران رااسب‌ها و جاده‌ها رابايددنيا رازندگي راو خودم را نيز فراموش كنمتو با همه‌ چيز درآميخته‌اي!”