“مفيش احساس لحسن الحظ و لسوئه مبيعديش .. مفيش ولا طعم حاجة من اللى بتدوقه مسيره يعيش .. بحلوه و بمره كله بيتسخط لمفيشيا سبحان اللى بيعودنا ع الحاجة فننساها .. و بيخفف كاسات الناس بميه بدال ما يملاها .. عشان طعم اللى فيها يروح .. عشان طعم اللى فيها يجفيقولوا مجازا المجروح اذا خد ع الوجع .. بيخف .... تلف عليه سواقى الكون تدوب اللى فات ف الجاىفسبحانه لما قال منها جعلنا ( كل شئ حى )”