“Τώρα πια ξέρω και κάτι άλλο, πως τα όνειρα της θάλασσας δεν είναι σαν τα στεριανά, που φεύγουν με το πρώτο φως, αλλά τα 'χεις στον κόρφο σου και τη μέρα, σε χαϊδεύουν και σου αφήνουν σημάδια από μικρές δαγκωματιές στην κοιλιά. "Είμαι εδώ συνέχεια", σου ψιθυρίζουν, "μην περιμένεις το βράδυ να με ξαναδείς. Φίλα με στο στόμα τώρα, στο καταμεσήμερο!" έτσι σου ψιθυρίζουν.”

“...Είμαι σίγουρη πως η ευτυχία είναι εκεί, πάντα αναμένουσα και διακριτική, όπως διακριτικά συμπεριφέρονται όλα τα σημαντικά· τα σημαντικά και ουσιώδη που δεν θέλουν να φωνάζουν και απροκάλυπτα να σου αποκαλύπτονται. Αντιθέτως, όπως η ποίηση και ο θείος κόσμος, δεν κρύβεται, δεν φανερώνεται, αλλά μας στέλνει με τρόπο λεπταίσθητο τα σημάδια της...”

“Νέκυια σημαίνει να ζήσεις ζωντανός σε όλη τη ζωή σου τη γνώση και τη λύπη του θανάτου σου εδώ στον απάνω κόσμο.Νέκυια σημαίνει να στοχαστείς και να ζήσεις τη ζωή σου όχι μισή αλλά ολόκληρη. Με την απλή, δηλαδή και τη βέβαιη γνώση ότι ενώ υπάρχεις ταυτόχρονα δεν υπάρχεις. Ότι ενώ ζεις αυτό που είσαι, δηλαδή ζωντανός του σήμερα, ταυτόχρονα ζείς κι αυτό που δεν είσαι δηλαδή το νεκρός του αύριο. Η ζωή σου στην ουσία της είναι η δυνατότητα και η δικαιοδοσία της φαντασίας σου. Όχι άλλο.”

“Πολλές φορές δεν είναι εύκολο να βρίσκεσαι μπροστά στην ευθύνη των ονείρων σου. Όταν ειδικά ξέρεις πως για να τα πραγματοποιήσεις χρειάζεται να παλέψεις με τον ίδιο σου τον εαυτό και τους χειρότερους φόβους σου.”

“Όλα μου τα ψυχολογικά αδιέξοδα, είναι λοιπόν παραχωρήσεις της αγάπης Σου, καύσιμη ύλη για τη Χάρη. Όχι για να θρηνώ που δεν είμαι καλύτερος, αλλά για να με προσελκύεις να Σε ζητώ, Εσύ να με λυτρώσεις.”

“Το παρελθόν θα μπορούσε να μπει στο δρόμο σου από μόνο του και τότε τα πράγματα θα ήταν αλλιώς. Κι αλλιώς είναι τώρα που εσύ εξωθείς και πιέζεις καταστάσεις, σκαλίζεις τις στάχτες του παρελθόντος. 'Ο,τι προκύψει θα είναι αποτέλεσμα "βίας". Κι αυτό δεν είναι ποτέ καλό.”