“Ένας καλός αναγνώστης, μείζων αναγνώστης, ένας ενεργητικός και δημιουργικός αναγνώστης είναι αυτός που διαβάζει δεύτερη φορά.”

“Ένας επαγγελματίας συγγραφέας είναι ένας ερασιτέχνης που δεν τα παράτησε.”

“Όταν ένας έρωτας ξεπερνιέται, τότε δεν είναι ο ένας.Μονάχα ο έρωτας που ζει με σένα,που είναι φυτεμένος μέσα σου, είναι ο ένας.”

“Κάθε λέξη είναι ένας άχρηστος λεκές στη σιωπή και στο τίποτα.”

“Το αντρικό μοιρολόι δεν το ‘χει μελετήσει κανείς. Λαογράφοι, μουσικοί κι ανθρωπολόγοι σήκωσαν τους ώμους αδιάφορα και προσπέρασαν. Ο αντρικός θρήνος πριν απ’ τον τάφο είναι ένας πολιτισμός ολόκληρος, αθέατος όπως, μόνο κουκούτσια και σπαράγματα μπορείς να βρεις ακούγοντας τα λόγια των γερόντων στο καφενείο. Οι άντρες θρηνούν μέσα τους, βαθιά στις εγωιστικές τους κρύπτες, θρηνούν για την αιωνιότητα των στιγμών τους που τις πίστεψαν, θρηνούν για λέξεις θηλυκές που τους ξεγέλασαν, αθανασία, παντοτινότητα. Ο αντρικός θρήνος είναι αποχαιρετισμός και ελεγεία, βρισιά, ροχάλα και μίσος για την ανάσταση που αργεί. Είναι ένας θρήνος βαρετός χωρίς τσεμπέρια και δάχτυλα που σφίγγονται σπαρακτικά, βουβός, που τον διακόπτει καμιά φορά το χλιμίντρισμα απ’ το άλογο του πεθαμένου που περιμένει μόνο του έξω απ’ τον στάβλο.”

“Eίμαι εγώ ένας;.Είμαι μια και μόνη ψυχή;.Όχι, εγώ είμαι ένα πλήθος,ένα ασύλληπτο πλήθος.Είμαι γενεά των γενεών.αιώνας των αιώνων.Αμέτρητες είναι οι φορές.που η συρροή όλων αυτών που είμαι.σκορπίστηκε στο άπειρο.για να συγκεντρωθεί και πάλι.΄Ισως, αφού στο μεταξύ καώ.Επί τρισεκατομμύρια αιώνες.στις διάφορες δυναστείες των ήλιων.τα καλύτερα από αυτά που είμαι.θα μπορέσουν να σμίξουν και πάλι.”