“تعبانحاسس ف قلبى حِمل جبلسهرانوازاى انام وانا عندى مللعندى صحيح حاجات كتيرلكن ناقصنى حاجات أكترناقصنى إنى اقدر أطيروانا عارف إنى فى يوم هاقدرعندى قمر باسهر وياهعندى ميعاد وحبيبى لغاهو عندى أفكارى لحياةممكن تغير طعم الكونواجمل ما عندى إيمان باللهوباقول يارب تكون ف العونأصل الحياة أصعب حاجةع اللى ماعندوش غير أحساسالناس لبعضها محتاجةوأنا لسه عندى أمل فى الناسلــ عمر طاهر”

“عندى صحيح حاجات كتيرلكن ناقصنى حاجات أكترناقصنى إني أقدر أطير و أنا عارف أنى فى يوم هقدر”

“تعبان حاسس في قلبي حمل جبل سهران وازاي انام وانا عندي ملل عندي صحيح حاجات كتير لكن ناقصني حاجات اكتر ناقصني إني أقدر أطير وانا عارف إني في يوم هاقدر عندي قمر بسهر وياه عندي ميعاد وحبيبي لغاه وعندي أفكاري لحياة ممكن تغير طعم الكون وأجمل ما عندي ايمان بالله وبقول يارب تكون في العون أصل الحياة أصحب حاجة علي اللي ماعندوش غير إحساس الناس لبعضها محتاجة وأنا لسه عندي أمل في الناس”

“حاجات كتير فى حياتى اللى فاتتراحتبس لسه عندى امل فيها عشان كده الزرعه الميتهفى بلكونتى مع انها خلاص ماتتيوماتى باسقيها ...”

“ولسه عندى امل فى بكرا لسه جوايا بيقول اقدر اغير الكون واكون زى مابتمنى لسه جوايا بيقول يمكناللى انكسر فى يوم يتصلحاو يجى غيره احلى”

“زيارة ............ بعد إذن السيد مأمور السجن عندى زيارة من صديقى صاحب المسدس اللى مارضيتش أبلّغ عنه علشان أقدر أستمتع بالعقوبه لوحدى انا سجين الزنزانة 103 أنا مش سفاح سعادتك أنا حرامى شقق مفروشه الشقق اللى اغلب الوقت فاضيه ومقفوله بالمفتاح على عفاريت قاعده بتسكر و تنم على اللى عدوا من الشقه فى سهرا حمرا أو فى قعدة خيانه أو فى تغريبة واحد من كفر الشيخ بس المرة دى اضطريت اقتل كان فيه 3 رجاله كوايته و مومس تحت العشرين مااستفزنيش انها كانت بترقص لهم بس اتوترت لمّا لقيتها بترقص لهم عريانه حسيت إن فيه مأساه مكلبشه فى جسمى كله اضطريت افكها باربع طلقات من المسدس البريتا ال8 مللى بتاع صاحبى قتلتهم بس لاول مره فى حياتى ماسرقتش ولإنى كنت فاكر إنى ريّحتهم سلمت نفسى لقسم قصر النيل. تانى.. أنا مش سفاح سعادتك والزيارة دى ممكن تنقذنى من هلاوس الحبس الانفرادى دا غير إنها ممكن تبقى آخر فرصة أقدر أقابل فيها صاحبى و أرجّع له المسدس بتاعه.”

“الخوف اللى خلانى اصحى وافتح عينيا على الاخرلما شفن فى الحلم اتوبيس جاى عليا بسرعههو نفسه الخوف اللى خلانى اغمض عينيا بهدوءوالاوتوبيس جاى عليا وانا واقف فى الطريق”