“بيست و پنج دقيقه مهلت براي اينکه دوستت بدارم بيست و پنج دقيقه مهلت براي اينکه دوستم بداريبيست و پنج دقيقه براي عشق زمان کوتاهي ست با اين همه من بيست و پنج دقيقه از عمرم را کنار مي گذارمتا به تو فکر کنمتو هم اگر فرصت داريبيست و پنج دقيقه فقط بيست و پنج دقيقه به من فکر کن....!بيا بيست و پنج دقيقه از عمرمان را براي همديگر پس انداز کنيم”

“ساعتدوازده و بيست و پنج دقيقه ي نيمروزبيست و ششم آبان . آفريدگارابگذاردهان تو را ببوسمغبار ستاره ها را از پلك فرشتگانت بروبمكف خانه ات رابا دمب بريده ي شيطان جارو كنممتولد شدمدر مرز نازك نيستيسگ هاي شمااز دهان فرشتگان دورو نجاتم دادند . پروردگارانه درخت گيلاس ، نه شراب بهاز سر اشتباهي آتش را به نطفه هاي فرشته يي آميختيو مرا آفريدي . اما تو به من نفس بخشيدي عشق من !دهانم را تو گشوديو بال مرا كه نازك و پرپري بودتو به پولادي از حرير مبدل كردي . سپاسگزارم خداي منخنده را براي دهان اواو رابه خاطر منو مرابه نيت گم شدن آفريدي”

“براي هر دقيقه اي كه چشمانمان را ببنديم ، به مدت شصت ثانيه از نور و روشنايي محروم خاهيم شد .”

“بيست و پنج سال است كه بسياري كسان را دوست داشته ام ،آنچه در كودكي دوست ميداشتم ،اكنون هم دوست ميدارم ،و آنچه اكنون دوست ميدارم،تا پايان زندگي دوست خواهم داشت؛زيرا عشق ،تمام ثروتي است كه دارم و هيچكس نميتواند آن را از من بگيرد.آزادي را بيش از هر چيز دوست داشته ام ،كه آن را چون دختري يافتم از نياز و انزوا تلف شده"نه كتاب .”

“از وقتي که عاشق شدم فرصت بيشتري پيدا کردم براي اين که پرواز کنمفرصت بيشتري براي اين که پرواز کنم و بعد زمين بخورمو اين عالي استهر کسي شانس پرواز کردن و به زمين خوردن را نداردتو اين شانس رو به من بخشيديمتشکرم”

“ای آمده از عالم روحانی تفتحیران شده در چهار و پنج و شش و هفتمی خور چو ندانی ز کجا آمده ایخوش باش ندانی به کجا خواهی رفت”