“ناس بتعيش علشان حاجة وناس بتموت علشان حاجة وناس بتموت على الحاجة وناس تديلك الحاجه وهى ليها محتاجه وناس تديلك الحاجه و تاخد قصادها ميت حاجه وناس تكبر تكون حاجه و ناس تصغر علشان حاجه”

“في ناس بنشوفها بالالوان وناس جواها مش بيبان وناس اسود وناس ابيض وناس محتاجه بس امان واكتر ناس تآمنهم ما بيجي الجرح غير منهم وناس انت بعيد عنهم بتنسي معاهم الاحزان”

“البلد دى فيها ناس عايشة كويس وناس كويس إنها عايشة”

“مش مكسوف أقول "اّسف" ومش عارف أقولها لمين ! فيه ناس زعلان أنا منها ومزعل منى ناس تانيين وناس عامله زعلانه وناس فـ رجوعى عشمانه وناس بعشقها بـ أمانه وبستغرب وصلنا لفين ! أنا اّ سف يا أغلى الناس ولو مش أنا الغلطان أنا اّسف ..أنا مسامح أنا من غيركم الخسران”

“بكرة لما قمركو يطلع والشمس تطلع ونهاركو يطلع حيقولوا كان في المكان دا ناس فيهم طيابه وفيهم حماس وكانوا آخر الامر ناس وكان زمانهم سجون وكانوا مابين سجونه وأمريكانه وبين ضباب الطريق حيارى ماحد قادر يشوف مكانه حتقولوا كانوا وياما كانوا وياما شربوا وياما عانوا وياما جالهم وياما جيلهم دفع وكان التمن أمانه وياما ناس فى المسيره مشيت وناس ف نص المسيره خانوا حتقولوا كانوا أو ياما كانوا لكن ح يبقى فى الأمر حاجه إن اللى عربد ما سابش حاجه وساب كلابه على كل حاجه تهبش وتنهش فى كل حاجه ماقدرش يقتل فى اى حاجه روح التفاؤل بكل حاجه _____________ القاهرة 1973”

“في ناس كتير بتيجي وتروح على بالي / لكـن رحالة في خيالي ..كانوا أحباب ، أعز أصحاب .. بيحلولي ~في دُنيا غريبة والقسوة شعار فيها ..لـكن قلبي مازال غالي ..سابوا ذكرى وميت فكرة عمالة تيجي في خيالي ~في ناس مشيت، وناس نسيت ، وناس راحت كِده وقسيت ...لكن ليهم مكان لسه /في عقل كبير وكان شاري ..في ناس كدبت على روحنا / وقالوا كلام بيجرحنا ...وناس كانوا أعز صحاب /باعونا فـ لحـظة ورخصنا ..وناس أشكال على ألوان ، مافيش فيهمـ حبيب لسه ..صانونا وكانوا بالترحاب بيخدونا..ولسه ياما راح أقابل كتير من ده / لكـن لِــسه !جـوايا روح كِده بتنبض بصدق وطيبة وبعــِزهْ---------نــآس كتــير ^^”