“رسمت احلام لكل الناس بنيت فى خيالى احلى قصور وعليتهاوفى الاخر مسكت الفاس وانا اللى بايدى هدتها”

“اخيرا عرفت ايه المطلوب منى بالظبط على الارض مطلوب أحكى لكم حكايهكل وحاد مننا حكايه ومافيش حاجة اسمها فلان دا حكايه وفلان دا لأومافيش حكايه احلى من التانيهلازم اسيب لكم ورايا حكايه وانا ماشى من هناحكايه تأكد انى كنت موجود فعلا الحكايه اللى انتوا هتدولها اسم غالبا اسمى ولما تيجوا تقولوا اسمى بعد كدهكل واحد فيكو هيفتكر مع نفسه الحته الاجمل بالنسبة له فى الحكايهمش هابقى متضايق غير من الناس اللى مصره تفتكر الحتت السخفيةاسمة هو الحكايهاللى كل واحد هيطلع منها بحكمة صدقونى كل واحد ماشى على الارض هيبقى فى يوم حكمةالحكمة اللى هيا فى ... فى نهايه الحكايه”

“هكتب عنى وعن نور الصبح اللى وانا صغير كنت بقول : " هانت كلها كام حلم وهصحى الاقيه قدامى ينورلى اللى اتبقى فى عمرى ”

“الخوف اللى خلانى اصحى وافتح عينيا على الاخرلما شفن فى الحلم اتوبيس جاى عليا بسرعههو نفسه الخوف اللى خلانى اغمض عينيا بهدوءوالاوتوبيس جاى عليا وانا واقف فى الطريق”

“ليه امشى حافى ،وانا منبت مراكيبكمليه فرشى عريان،وانا منجّد مراتبكمليه بيتى خربان ،وانا نجّار دواليبكمهى كده قسمتى؟الله يحاسبكم!ساكنين علالى العتب،وانا اللى بانيهافارشين مفارش قصب،ناسج حواشيهاقانيين سواقى دهب،ونا اللى ادور فيهايارب ماهوش حسدلكن بعاتبكممن الصباح للمسا،والمطرقه فيدىصابر على دى الاسا ! حتى نهار عيدىابن السبيل انكسى ، واسحب هرابيدىتتعروا من مشيتىواخجل اخاطبكمليه تهدمونى وناللى عزكم بانىانا اللى فوق جسمكم قطنى وكتانىعيلتى فى يوم دفنتى مالقيتش اكفانىحتى الأسيّه وانا راحل وسايبكم؟”

“ساعات الورد يرجع حىولو عاش السنين دابلمفيش احلام تموت الالو اللى حلمها كان قابل”