“جای مردان سیاست بنشانید درخت / تا هوا تازه شود”
Explore This Quote Further
The Relevance of "جای مردان سیاست بنشانید درخت / تا هوا تازه شود” - سهراب سپهری
This Persian poem by Sohrab Sepehri encourages political leaders to prioritize environmental conservation and the well-being of nature. The message is still relevant today as we face pressing environmental issues and the need for sustainable practices.
Quote Analysis:
The quote "جای مردان سیاست بنشانید درخت / تا هوا تازه شود" by the Persian poet Sohrab Sepehri reflects a deep insight into the relationship between politics and nature. In this quote, Sepehri emphasizes the importance of allowing nature to thrive and be revitalized by suggesting that politicians should plant trees instead of engaging in power struggles. This concept highlights the idea of the interconnectedness of humanity and the natural world, advocating for a harmonious coexistence between the two. Through this quote, Sepehri urges us to prioritize environmental sustainability and the well-being of the planet over personal or political gain.
Examples of Usage
This line from the poem by Sohrab Sepehri highlights the importance of placing politicians in positions of power to bring fresh ideas and change to society.
- In times of political stagnation, it is essential to heed the words of Sohrab Sepehri and replace old, outdated leaders with new, vibrant ones.
- The poet's call to action resonates with the need for innovative and progressive policies in today's political landscape.
- As we witness the same policies being recycled year after year, Sepehri's words serve as a reminder of the necessity for change and growth in our government.
Reflection Questions:
Reflecting on the line "جای مردان سیاست بنشانید درخت / تا هوا تازه شود" by Sohrab Sepehri, consider the following questions:
- What do you think Sepehri means by the phrase "جای مردان سیاست بنشانید درخت" in the context of politics and nature?
- How does the idea of planting trees to renew the air relate to larger themes of environmental consciousness and sustainability?
- In what ways can individuals or policymakers take inspiration from this poetic line to promote positive change in their communities or the world at large?
- How does this verse challenge traditional notions of power and influence in society?
- How can we apply the message of this poem to our own lives and actions to make a positive impact on the environment and society?
Similar quotes
“آسمان مال من است پنجره؛عشق؛هوا؛فکر؛زمین مال من استچه اهمیت دارد گاه اگر می رویند قارچ های غربت((سهراب سپهری))”
“… مدرسه خوابهای مرا قیچی کرده بود؛نماز مرا شکسته بودمدرسه عروسک مرا رنجانده بودروز ورود، یادم نخواهد رفت:مرا از میان بازیهایم ربودند و به کابوس مدرسه بردند. خودم را تنها دیدم و غریب …از آن پس و هربار دلهره بود که بجای من راهی مدرسه میشد…… در دبستان ما را برای نماز به مسجد میبردند.روزی در مسجد بسته بود.بقال سر گذر گفت: "نماز را روی بام مسجد بخوانید تا چند متر به خدا نزدیکتر باشید."مذهب شوخی سنگینی بود که محیط با من کرد و من سالها مذهبی ماندم...بی آن که خدایی داشته باشم”
“زندگی رسم خوشایندی است زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ پرشی دارد اندازه عشق زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یادمن و تو برود زندگی جذبه دستی است که می چیند زندگی نوبر انجیر سیاه در دهان گس تابستان است زندگی بعد درخت است به چشم حشرهزندگی تجربه شب پره در تاریکی است زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد زندگی سوت قطاری است که درخواب پلی می پیچد زندگی دیدن یک باغچه از شیشه مسدود هواپیماست خبر رفتن موشک به فضا لمس تنهایی ماه فکر بوییدن گل در کره ای دیگر زندگی شستن یک بشقاب است زندگی یافتن سکه دهشاهی در جوی خیابان است زندگی مجذور اینه است زندگی گل به توان ابدیت زندگی ضرب زمین در ضربان دل ما زندگی هندسه ساده و یکسان نفسهاست”
“من در این تاریکی ریشه ها را دیدمو برای بته نورس مرگ، آب را معنی کردم”
“من نمی خندم اگر بادکنک می ترکد”
“زندگی شستن یک بشقاب است”