“آسمان مال من است پنجره؛عشق؛هوا؛فکر؛زمین مال من استچه اهمیت دارد گاه اگر می رویند قارچ های غربت((سهراب سپهری))”

“به شب تکیه داده ام و با صدای تو فکر می کنم؛ شب همیشه با من صمیمی است؛ کنار من چهارزانو می نشیند و با مداد رنگی های کودکیم ماه را خط خطی می کند؛ دستانش پر از زخم پنجره هاست.... و سکوت را در دهان می جود آرامچیستا یثربی”

“درختها با زمینو زمین با درختهاپرندگان با درختهاو درختها با پرندگانزمین با آسمانو آسمان با زمین عشق می ورزند.تمام حیات در دریای بی انتهای عشق موج می زند.بگذار عشق پرستش تو باشد،بگذار عشق نیایش تو باشد.”

“اگر عقیده مخالف شما را عصبانی می کند، نشان آن است که نا خود آگاه می دانید دلیلمناسبی برای دفاع ازآنچه فکر می کنید، ندارید”

“دو سال است که می دانمبی قراری چیستدرد چیستمهربانی چیستدو سال است که می دانمآواز چیستراز چیستچشم های تو شناسنامه مرا عوض کردندامروز من دو ساله می شوم”

“زندگی رسم خوشایندی است زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ پرشی دارد اندازه عشق زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یادمن و تو برود زندگی جذبه دستی است که می چیند زندگی نوبر انجیر سیاه در دهان گس تابستان است زندگی بعد درخت است به چشم حشرهزندگی تجربه شب پره در تاریکی است زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد زندگی سوت قطاری است که درخواب پلی می پیچد زندگی دیدن یک باغچه از شیشه مسدود هواپیماست خبر رفتن موشک به فضا لمس تنهایی ماه فکر بوییدن گل در کره ای دیگر زندگی شستن یک بشقاب است زندگی یافتن سکه دهشاهی در جوی خیابان است زندگی مجذور اینه است زندگی گل به توان ابدیت زندگی ضرب زمین در ضربان دل ما زندگی هندسه ساده و یکسان نفسهاست”