“آزمودم عقل دورانديش را، بعد از اين ديوانه سازم خويش را”
“اين پرده هاي گران را از برابر چهره ام برداريد،مگر بتوانم پيش از آنكه قطره هاي اشكم از نو يخ زنند،دمي اين دل را از آن غم جانكاهي كه آكنده اش دارد تهي كنم.”
“آدم بدون عشق نمي تواند زندگاني كند. اين را من مي دانم، اين را نه از كسي شنيده ام و نه در جايي ديده ام تا به يادم مانده باشد. اين را از وجود خودم، با وجود خودم، از عمري كه تباه كرده ام فهميده ام. نه ! آدم بدون عشق نمي تواند زندگاني كند”
“دوست مي دارم آناني را كه براي فرو شدن و فرا شدن نخست فراپشت ستارگان از پي دليل نميگردند، بل خويش را فداي زمين ميكنند تا زمين روزي از آن ابر انسان شود”
“آشفتگي من از اين نيست که تو به من دروغ گفته اي، از اين آشفته ام که ديگر نميتوانم تو را باور کنم. ”
“عقل و عشق را گرامی بدارید، زیرا میان دو مهمان نباید فرق گذاشت. و اگر از یکی بیش از دیگری مهماننوازی کنید، دوستی و اعتماد هر دو را از دست میدهید... در عقل بیارامید و در خواهشها به حرکت درآیید!”