“أتاريك زى الفرحة... اللى بتيجى فى العمر مرة ومابتتكررش.. ورجعت عريس... وزمايلك بيزفوك بالعلم”

“قالىعلمنى الفرحة و قولازاى انا شايفك بتضحك كده على طولقلتلو ده ميضحكش كده غير الموجوعوبعدين...اياك تغرك ضحكتيندول هما ضحكتيندول هما ثانيتندول كلمتيندول هما كدبتينوبنرجع زى الاول والحزن ده بيطولوكأنه ملوش نهايةقال يعنى كان له بدايةوبين النهاية اللى مش لاقيهاوالبداية اللى محستش بيهابعيش .... انا”

“ساعات كده فى حاجات صح بتيجى فى وقت غلط”

“مش ساعات كده فى حاجات صح بتيجى فى وقت غلط”

“قورتك ينفع يـتدق بيها مسمار فى الحيطةوشفايلفكمن النوع اللى لازم يتباس فى الشارع قدامالناس.ـجرح فوق حاجبك بيلمس القلب بسرعةوتوترك أكتر حاجة مصدقها فيكى ..بتكرهى الوظيفة ..ومبتعرفيش حماقىوبتدخنى زى ست عجوزة ..وشكلك زى اللى سكرانة طول الوقتبتواجهى العالم بخجل ..بس بتفتحى باب التاكسى بمنتهى الثقةوعمر المزيكا ، ماسكتت فى راسكمزعجةبتبنى أسطورتك كأنثى فى صمتوبتنغزينى بابتسامة كل ماأقرّب ..أفك شفرة حزنك المألوف كنت فاكرك مجنونة ..دلوقتى ماعرفش ليه بقيت متأكد .!ـ”

“تلك كانت أول مرة أموت ألقيت ظهرى على الرمال ... ورمقت الشفق ينحسر ... حل السلام لا حب لا كره لا شئ .. فقط الخواء و الفناء و العدم .. ثم سقط الليل فوقى فى لحظة ++ إذا كانت فى روحى فجوة بحجم نيزك عملاق فاسمها ....++ مش ساعات كده فى حاجات صح بتيجى فى وقت غلط ++ من ساعتها معرفتش أمشي بس اتقلبت على ضهرى زى أى صرصار محترم ++ العشق : مرض نتخيل أننا نشفى منه ... فقط لأن لا أحد يموت بسببه " نظريا ”