“Edebiyattan nefret ediyorum amaBu sana ne tür bir tabanca sağlar ki?”

“Ah laikse aşkımız elbet biter bir kışbaharyaz günüGözlerin uçurumlar kaydeder avuçlarımaBir çınar gövdesini bir hamle daha yayarÜç içbükey komodin silah çeker vurulurSen gidersin denklem düşer ben aşk olduğumu ağlarım…Modern bir alışkanlıktır ölmek, seni doğasıya seviyorum.BEN SANA DÜZENLİ OLARAK TELEFON EDİYORUM!Vincit omnia veritas!Belki inanmayacaksın ama ben bu şiiri ellerimle yazıyorumsevgilimÇünkü benim gömdüğüm kızlar ara sıra boğulurVe laik aşk çarpık toplumlaştırır, doğurma ne olurSirk deseler tek hırkam var, çatışmada bıraktımŞimdi gidip Beckett okuyacağım, beni de seyret TanrımÖfkemi devletle bir toprağa gömüyorumAklımsa çamura saplandı saplanacakŞems çeker çıkarır kitabı havuzdan, kuruErtan, alsana şu tüfeği duvardan benim ellerim ıslak.”

“Ah sen bana bakma tiyatrolarımı taşra tertiblerBenim anlattıklarımla biraz heterodoks kaçabilir sevgilimYani hükmetsene aksine ki, bir bin yıl sırtımızda paklanmayacakVe Allah’ın İsa isminde bir sevgilisi yok!Evet bugünlerde biraz siyaset ehli çocuklar oldukMesela bundan böyle senin adın Petrus olsun sevgilim……”

“Seni öyle seviyorum ki Condeleeza, bebeğimAğzına veresim geliyorAğzımdaki dişleri!”

“Yaşasın! Ne kadar da ideolojik yaklaşıyoruz birbirimize”…Bunun için kent nesnesi o bıçakla bakunin‘di deştiğimKi ben devletin taş kestiğini en başından bilirdimİsa‘yı polise doğruLttuğum zaman.Ellerini el olarak tutmak istiyor ellerimDe ki bunun kaburgamdaki kiliseyle ilgisi yok değildirZaten en az on iki kişiden biri haindirAma gözlerimi öyle yırtma annem ilkokul öğretmeniydi benim!…”

“ah! ben bundan sonra bir karı sevmek!başkasını sevmek” *işte sen gülüyorsun ve beni daha geniş bir salona almış oluyorlar…”

“Ah aşk!Bir topluluğun fotoğraf çekildikten sonraDağıldığıAn.”