“Zakonisht ne raste te tilla permendim fjalen 'tradhti'. Sepse cdo tradhti, s'ka rendesi me ke a me cfare, zvogelon vartesine dhe te nxjerr nga kontrolli. Sepse 'tradhtia' eshte ne rradhe te pare 'ndryshim'.”

“Mos e zevendeson perceptimi yne i se shkuares vete te shkuaren? Me fjale te tjera, a nuk eshte e shkuara pikerisht sic e kujtojme ne dhe jo si ka qene ne te vertete? Tek e fundit, e shkuara jeton vetem ne kujtesen tone, ne jemi ruajtesit e saj te vetem, ne tjeter vend ajo nuk ekziston. Asgjekundi.Atehere... c'eshte realiteti i se shkuares?”

“Это безусловное клише, но любой талант требует еще многих сопутствующих качеств, самое главное из которых, как ни парадоксально, это уверенность, что он существует. Только она может провести через соблазны прагматического быта, которые упрашивают, молят не рисковать, не пробовать. Ведь если засомневаешься на минуту, если, как в той сказке, рука дрогнет или глаз моргнет, то затянет тут же талант в предательский водоворот частных устремлений и мелких радостей. И разменяют они его.”

“Duhet te qendrojne larg njeri-tjetri si fatkeqet ashtu dhe te varferit, keshtu nuk do te rendoheshin nga njeri-tjetri. Ju shkaktova aq shume fatkeqesi, qe s'i kishit patur kurre me pare ne jeten modeste te vetmitarit. Kjo me brengos, ma derrmon shpirtin.”

“Sa zor eshte ti futesh tjetrit ne zemer,ne koke! Po t'u shkruhej njerezve ne sy e ne fytyre mendimi , shpirti, rruga, puna, qellimi atehere bota do te kishte marr tjeter drejtim....Po shume fytyra jane si nata...dhe hajde kupto te lutem,se c'mbulon dhe c'fsheh nata!”

“E ke vene re, Seriozha? Sikur qesh me ty duket, kurse ne te vertete nuk te qesh, te do...”

“Po ç'pune ke ti, mor zoteri, me çizmet e mia te shqyera dhe me berrylat e mi te grisur?”