“Voortaan moet je zeggen hoe laat je komt, want als je dan zegt om vier uur begin ik om drie uur al gelukkig te worden”

“Tu reviendras me dire adieu, et je te ferai cadeau d'un secret.”

“Moi qui éprouve, comme chacun, le besoin d’être reconnu, je me sens pur en toi et vais à toi. J’ai besoin d’aller là où je suis pur. Ce ne sont point mes formules ni mes démarches qui t’ont jamais instruit sur qui je suis. C’est l’acceptation de qui je suis qui t’a fait, au besoin, indulgent à ces démarches comme à ces formules. Je te sais gré de me recevoir tel que me voici. Qu’ai-je à faire d’un ami qui me juge ? Si j’accueille un ami à ma table, je le prie de s’asseoir, s’il boite, et ne lui demande pas de danser”

“Het wezenlijke is voor het oog onzichtbaar, alleen met je hart kan je goed zien.”

“Ik vind het vervelend dat ik het je moet vertellen, maar je zult nooit gelukkig worden. Ik wil je geen pijn doen door dit te zeggen. Ik zeg het omdat ik het wel zo eerlijk vind om open kaart te spelen voor we beginnen. Ik hoop dat je dat waardeert, want vanaf nu zal niemand meer open of eerlijk tegen je zijn. Dus nogmaals, ik zeg het je vooraf maar: je zult nooit gelukkig worden. Ik heb het voor je opgeschreven. Heel graag gedaan.”

“Je ne savais pas trop quoi dire. Je me sentais très maladroit. Je ne savais comment l'atteindre, où le rejoindre... C'est tellement mystérieux, le pays des larmes.”

“Ik heb altijd een sterk verlangen gehad om als mens waardig, prachtig te worden; als dat lukt, heb je ook de mogelijkheden ontwikkeld om mensen met je begrip en je liefde, met heel je levensallure te vangen als de Rattenvanger van Hamelen de ratten - en, dacht ik (denk ik nog) dan krijg je de liefde.”