“Hann sá strax að þetta var mannsbein þegar hann náði því af barninu, sem setið hafði á gólfinu og tuggið á því.”

“Maðurinn finnur það sem hann leitar að, og sá sem trúir á draug finnur draug.”

“Hann var bara að komast á þann aldur, þegar barnið sofnar djúpt inní manni og hjá sumum vaknar það aldrei aftur. Ekki í þessu lífi. Svoleiðis fólk gengur því með dáið barn inní sér. Og misskilur þessvegna allt heila klabbið.”

“Og nú heldur hann þeir svensku séu ekki jafngáfaðir og hann. Ég skal segja þér: þeir eru gáfaðri en hann, þeir eru svo gáfaðir að einginn kraftur fær þá til að trúa því að það samsafn af lúsugum betlurum norðrí raskati, sem kallar sig íslendinga og nú eru bráðum allir dauðir guðisélof, hafi skrifað fornsögurnar.”

“Það er ósköp menningarsnautt að sjá inn á heimilin nú til dags þar sem hver hlutur er úr sinni heimsálfunni og oftlega vita menn ekki neitt um hvaðan hluturinn kemur. Og hver er munurinn á heimaunnum hlut og hinum úr verksmiðjunni? Annar hefur sál og hinn ekki, því hver sá sem vinnur hlut í höndum sér, skilur eftir brot af sjálfum sér í verki sínu.”

“The other option you have is to come to terms with this fucking life, as you call it, and put up with the suffering it involves. Put up with the suffering we all have to endure, always, to get through that and find and enjoy the happiness and joy that it brings us as well, in spite of our being alive.”

“Erlender thought about Marion Briem and their shared story, which was now at an end. He felt a sense of loss and regret... He thought about their relationship, the experiences they had shared,the story that was part of him, that he could not and would not have done without. It was him.”