“وما نيل المطالب بالتمني ، ولكن تؤخذ الدنيا غلابا”

“وما نيل المطالب بالتمني ... ولكن تؤخذ الدنيا غِلابا”

“فيا امة ضاق عن وصفها جنان المفوه والاخطبتضيع الحقيفة ما بينناويصلي البريء مع المذنب”

“سینه تنگ من و بار غم او هیهاتمرد این بار گران نیست دل مسکینم”

“دردم از یار است و درمان نیز همدل فدای او شد و جان نیز هم”

“دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنمو اندر این کار دل خویش به دریا فکنماز دل تنگ گنهکار برآرم آهیآتش اندر گنه آدم و حوا فکنممایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاستمی‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم”

“صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنمتا به کی در غم تو ناله شبگیر کنمدل دیوانه از آن شد که نصیحت شنودمگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنمآن چه در مدت هجر تو کشیدم هیهاتدر یکی نامه محال است که تحریر کنمبا سر زلف تو مجموع پریشانی خودکو مجالی که سراسر همه تقریر کنمآن زمان کارزوی دیدن جانم باشددر نظر نقش رخ خوب تو تصویر کنمگر بدانم که وصال تو بدین دست دهددین و دل را همه دربازم و توفیر کنمدور شو از برم ای واعظ و بیهوده مگویمن نه آنم که دگر گوش به تزویر کنمنیست امید صلاحی ز فساد حافظچون که تقدیر چنین است چه تدبیر کنم”